Volg ons op Facebook
Onze sponsors
Verslag Excursie oeverzwaluwwand
“Heb je die berg zand wel eens gezien in de polder langs de Korftlaan?”. Nou, dat beetje zand heeft ondertussen een upgrade gekregen naar een volwassen wand, van een zanderig hutje tot een heus luxe 4sterren-zwaluwresort…
Het regende nog vrijdagavond, maar even na 7 uur: droog! Eerst even langs de kraamkamer van de lepelaars, maar liefst 9 nesten zijn er, vertelt John en over 3 weken vliegen ze al uit..je kan het bijna niet geloven, als je die kleuterlepelaars ziet met hun theelepeltjes..bedelen kunnen ze heel goed en we zagen ook prachtig hoe de volwassen lepelaars aan kwamen vliegen en neerdaalden op de bomen.
We gaan het weiland in, sommigen van het gezelschap hebben hiervoor zelfs laarzen aangetrokken. Het zijn deze keer allemaal vrouwen, dus John gaat met een stuk of 8 vrouwen de polder in!
Daar zit zowaar een blauwborst op een paaltje tussen het riet, helaas ook al wachten we even, hij laat zich niet meer zien. Op naar de zwaluwwand, onlangs officieel geopend. Het is een komen en gaan van de zwaluwouders en hier en daar steken koppies van de jongen uit de gaatjes. Het is een groot succes, deze wand, ook al toen het nog een berg zand was wisten ze deze plek te vinden en optimaal te gebruiken.
Af en toe liggen de koeien van de boer tegen de wand aan, maar de zwaluwen trekken zich daar niets van aan en weten feilloos hun gangetje te vinden met de in de lucht gevangen hapjes voor de kleintjes.
Even verderop de vlotjes, ook onderhouden en aangelegd door John, daarop broeden diverse soorten: visdiefjes, kluten, meeuwen, scholekster..we zien heel mooi nu in de plas de kluut in 3 stadia van volwassenwording: jonkies, al heel zelfstandig rondstappend, de jongen die al bijna zo groot zijn als hun ouders, met nog bruine vlekken en de volwassen kluten, mooi zwart/wit. Ondertussen is de lucht helemaal opgeklaard en blauw, wat fijn is bij het kijken door de verrekijker naar al dat moois.
En wat zagen we nog meer?
Een sperwer, grote bonte specht, jonge tureluurs, nijlganzen, krakeenden, een jonge kauw..het was weer een leuke en leerzame excursie, voor herhaling vatbaar!
Met blijdschap geven wij…..
Achter in onze tuin hebben de groene spechten het pleit beslecht. Geheel tegen mijn verwachting in.
Op 5 meter afstand met de opening naar elkaar toe loert met name het vrouwtje torenvalk met overwicht naar de overburen. Toch weet het spechtenpaar heel slim, snel en vaak stiekem het gezinsleven te ondersteunen. Regelmatig vluchtend voor het scherp scherend aanvallende valkenvrouwtje
Ik doe niets maar ben toch trots om deze dochter te laten zien.
Ze bedelt en roept zelfs al. Maar er is meer. Want de torenvalkvrouw kekkert niet voor niets. Naar eksters, kauwtjes, andere valkjes en zeker ook naar haar man, die regelmatig verderop een muis aanbiedt.
En er direct weer vandoor gaat, vaak vlak over onze hoofden. En waarom?
Oeverzwaluwen ringen
Of ik wilde helpen met ringen van de oeverzwaluwen. Hoe laat? Ok, ik ben om 5.30 uur bij de achterzijde van station Delft centraal.
Het is wel een mooie dag. Een lichte mist bij een opkomend zonnetje aan de Korftlaan.
De spullen uitgepakt, zijnde tang, zakjes, boekje, stokken en 2 mistnetten.
De noord- en de zuidkant opgesteld. En binnen enkele seconden zaten er al zo’n 8 in de nestflapjes.
Voorzichtig eruit, ringetje met nummer, M/V, broedplek indicatie en vleugellengte.
De broedplek bij een man heeft nog lichte donsveertjes, bij de vrouw helemaal kaal en heeft ze jongen dan ook nog licht gerimpeld. De vleugellengte is tussen de 100 en 110 millimeter.
Bij het vangen zaten ook wat geringde exemplaren, dus die hebben de tocht al meer dan een keer gemaakt.
Meer dan 70 exemplaren gevangen. En de volgende sessie is het ringen van jongen. Ik ben erbij.
Meteen de gelegenheid genomen om het aantal nesten te tellen. Zuidzijde 79 en de noordzijde 54 (inclusief een zijkantje). Een totaal van 133 bezette nesten.
En ik was al blij met een porseleinhoen in mijn telgebied en grauwe vliegenvangers in het Heempark.
Hans Zweekhorst
Avondexcursie plas-drasgebied Korftlaan, o.a. oeverzwaluwwand
Op 7 juni 2019 van 19:00 tot 21:00
Start Korftlaan tegenover de Papaver
Informatie en aanmelden op donderdag 6 juni tussen 19.00 en 21.00 uur bij John Kleijweg. Tel 015- 2134140 of 06-53774348
Wellicht heb je de berg zand wel eens gezien in de polder langs de Korftlaan ? Deze berg vormt het hotel voor de oeverzwaluwen. Oeverzwaluwen graven gaten van wel een meter diep in de steile wand voor het leggen van hun eitjes. De berg ligt er al sinds april 2017 en niet zonder succes. John Kleyweg onderhoudt de berg, door jaarlijks de berg van de benodigde steile wanden te voorzien. Wat is er voor nodig om de aantrekkingskracht op oeverzwaluwen goed te houden? In deze korte excursie legt John hier alles over uit.
Hoe komt de snor aan zijn naam?
“Snor!”, riep ik enthousiast toen hij zich in het riet van z’n beste kant liet zien. De hardloopster hield even in toen ze ons groepje tegemoet liep en ik haar verwachtingsvol aankeek. “Oh sorry”, zei ze verontschuldigend, terwijl ze met haar mouw het slijm van haar bovenlip afveegde en met een nog roder hoofd verder jogde. Verbouwereerd van de onbedoelde afloop van dit korte gesprek bleef ik in het riet achter…
Vorige week moest ik aan dit bijzondere voorval terugdenken toen ik er twee hoorde èn zag in de Groenzoom. De snor werd voor het eerst in de negentiende eeuw in Nederland waargenomen in de Kralingse Plassen in Rotterdam. Hij kreeg zijn naam van het volk vanwege het snorrende geluid dat ie maakt en niet vanwege zijn bijzondere bovenlipbedekking. Dit in tegenstelling tot de baardmanman, wiens donkere baardstrepen wel veel weg hebben van de mannelijke gezichtsbeharing.
De zang van de snor lijkt trouwens erg op die van de sprinkhaanzanger die zijn naam kreeg omdat zijn zang op die van een sprinkhaan lijkt; de sprinkhaanzanger zingt iets hoger dan de snor en met een wat langzamere opeenvolging van noten. En als je goed luistert, hoor je een ratel. Een derde lid van het geslacht Locustella (sprinkhaan) is de krekelzanger. En u raadt ’t al…
Ornithologen hebben de snor later (in 1852) nachtegaal-rietzanger genoemd, ontleend aan zijn wetenschappelijke soortnaam lusciniodes dat nachtegaalachtig betekent. Deze keer juist weer niet vanwege zijn zang (lijkt er niet op), maar omdat zijn roodbruine rug aan de kleur van de nachtegaal doet denken.
Gelukkig kreeg ie daarna weer officieel de naam snor want anders was die bijzondere ontmoeting tussen het riet mooi aan m’n neus voorbijgegaan…
Gebruikte bronnen
Blok, H. & ter Stege, H. (2008). De Nederlandse vogelnamen en hun betekenis. Leidschendam/Waalre: in eigen beheer.
Eigenhuis, K.J. (2004). Verklarend en etymologisch woordenboek van de Nederlandse vogelnamen. Amsterdam: Stichting Dutch Birding Association.
Wilms, H. (2016). Wetenschappelijke namen van de Vogels van Europa, op http://www.wnve.nl.
Lees wat er nu op twitter getweet wordt over de Vogelwacht Delft