Vogelwacht Delft en Omstreken

Zaterdag 10 december
Start: Korftlaan tegenover de Papaver om 8.00 uur
Kosten € 0,07 per kilometer
Informatie en aanmelden op donderdagavond 8 december tussen 19.00 uur en 21.00 uur bij Gert van der Horn, Tel.nr.: telefoonnr

Arkemheen zit al een tijdje in het excursie programma. De laatste jaren hebben we dat gecombineerd met een uitstapje naar de Oostvaardersplassen en dat bevalt goed. De eerste stop is bij het Hertog Reijnout stoomgemaal aan het Nijkerkernauw. Een plek waar je direct onder de indruk raakt van de enorme hoeveelheid vogels die zich hier ophouden, in de weilanden en ook op het water. Veel ganzen, wulpen, smienten, kuifeenden, maar ook brilduikers, zaagbekken en andere prachtige wintergasten. In de weilanden van Arkemheen vinden we meestal wel goudplevieren en kemphanen en met een beetje geluk een slechtvalk op een paaltje. Op het water soms ook kleine of wilde zwanen. Voor we richting de Oostvaardersplassen rijden pakken we nog een stukje bos mee, bijvoorbeeld het Horsterwold of ‘Groot Ark en Kuiten’ waar we eerder een klapekster konden bewonderen (https://www.vogelwachtdelft.nl/home/?p=8603). In geval van ongunstig weer kunnen we bij het nieuwe Oostvaarders bezoekerscentrum opwarmen en toch redelijk vogelen vanaf de bovenverdieping (watersnippen zoeken). Bij goede omstandigheden kunnen we langs de praambult-uitzichtpunten het gebied in rijden en naar één van de kijkhutten wandelen. Sowieso kans op mooie roofvogels, bijvoorbeeld ruigpootbuizerd of smelleken, en natuurlijk zeearend(en).

Hans de Winter en Toine Andernach

Zaterdag 5 november

Hans de Winter

Texel is altijd populair geweest onder vogelaars, ook onder de leden en sympathisanten van Vogelwacht Delft en omstreken. Texel is in alle jaargetijden een van de rijkste vogelgebieden van Nederland. Dat vertaalde zich lange tijd niet naar een georganiseerde excursie vanuit Delft. Net te ver weg voor een dagje vogelen, dachten we. Daar is nu een einde aan gekomen. Na de eerste geslaagde tocht op zaterdag 14 maart 2020, gooide de Corona-lockdown roet in het eten, maar ook dat is nu verleden tijd. Zaterdag 12 maart 2022 was de tweede geslaagde dagtocht. Toine had toen het stokje van mij overgenomen. Tijdens beide excursies was er al de roep om langer dan één dag op het eiland te blijven. Sommigen van ons hadden dat toen zelf al geregeld. Zo gezegd, zo gedaan, nog in 2022 werd een volgende excursie georganiseerd. Zaterdag 5 en zondag 6 november kon naar believen één of twee dagen op Texel geboekt worden. Toine nam het hele weekeinde voor zijn rekening en ik alleen de zaterdag. Ik had in april al genoten van het Roots Texelweekeinde: drie dagen met een leuke groep op stap onder leiding van twee excellente vogelaars, Paul Böhre en Klaas de Jong. Wij zagen toen 124 soorten vogels. Ik ben niet zo van de lijstjes maar het geeft wel aan dat het een topweekeinde was.

De administratie van Toine noteerde 23 enthousiaste deelnemers. Een grote groep, dat kan wat onhandig zijn, maar ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’. Vele ogen zien samen meer. Vele oren horen samen meer. Daar heb ik dan ook een Haiku over geschreven:

Texel natuurlijk
Te samen ogen te kort
Tering veel vogels

Wie gingen er allemaal mee? Hans, Suzan, Hélène, Jeroen, Ralph, Evelien, Marc, Toine, Gert, Mark, Marianne, Mari, Gerda, Jan, Ad, Marco, John, Renata, Karel, Liesbeth, Mieke, Karine, Jannie. De excursie leverde ook een nieuw Vogelwacht lid op. En wat gepuzzel met auto’s. Enkelen van ons waren al op Texel en 7 personen gingen op zaterdag terug naar Delft. Dat ging uiteindelijk allemaal probleemloos. Na het vertrek uit Delft iets na 7:00 uur vanaf de Korftlaan, waren we keurig op tijd in Den Helder voor het TESO-veer van 9:30 uur. Na aankomst op Texel bij ’t Horntje, kon het rondje (voor de weekenders de rondjes) over het eiland beginnen.

Onze eerste stop was het brakke plas/drasgebied de Petten, onderaan de dijk die de noordzijde van de Mokbaai afsluit. Hier was het gelijk goed raak met vele mooie soorten, waaronder oeverpieper, watersnip, wulp, pijlstaart, goudplevier en kramsvogel. Het totale overzicht van zowel zaterdag als zondag ‘gescoorde’ soorten vind je aan het einde van het verslag.

De volgende stop was de zuidkant van de Mokbaai. Wat een ruimte, wat een rust en wat een vogels, zoals ik al in mijn verslag van 2020 schreef. Gezien o.a. brilduiker, zilverplevier, rosse grutto, kanoet, bonte- en drieteenstrandloper. Niet gezien maar wel gehoord: baardmannetjes.

Daarna namen we in colonne de toeristische route naar het midden van het eiland. Door Den Hoorn langs het karakteristieke kerkje, langs de bebouwde kom van Den Burg en door het dorpje De Waal naar polder Waal en Burg. Waddenpolder Waalenburg is het eerste en grootste weidevogelreservaat van Nederland. Deze polder is nog niet zo lang geleden flink onder handen genomen door Natuurmonumenten, o.a. verhoging van de waterstand en de bouw van het bezoekerscentrum De Marel. De Staart is een dwarsweg door de polder met diverse uitkijkpunten over dit vernieuwde natuurgebied. Hier zagen we o.a. een groepje van 4 wilde of kleine zwanen, daarover waren de meningen verdeeld. Het laatste woord is aan waarneming.nl: kleine zwanen, een fraaie wintergast. Verder ook bruine kiekendief, kolgans, bontbekplevier en veldleeuwerik.

Toen op weg naar de duinen aan de Noordzeekant, de Nederlanden/de Muy. Hier een grote groep mooie, schattige (langharig, zwart en niet al te groot), Galloway-runderen. Je kunt hier een flinke wandeling maken naar uitkijkpunt Bertusnol. Maar daar hadden wij vandaag geen tijd voor. We wilden stoppen bij de (oude) vogelkijkhut. Die stond er in april nog, maar was nu weg. Op verzoek van Renata heb ik ook daarover een Haiku gemaakt:

Geen hut, geen vogels
Het lot van de vogelaar
Niet altijd succes

Wel hebben we daar roodborsttapuit en kemphaan gezien. Vervolgens op weg naar het misschien wel bekendste Texelse natuurgebied, de Slufter. Eerst een gewenste horecastop aan het einde van de Slufterweg. Overigens niet voor iedereen. Sommigen van ons gingen direct het Slufter struingebied in en spotten strandleeuwerik en sneeuwgors. Na het verzorgen van de inwendige mens en gewenst toiletbezoek, stapten we weer in de auto’s voor een ritje naar het einde van de Oorsprongweg. Daar bezochten we de Slufter bij het Vogelkijkpunt Diepe Gat. Omdat de Postweg grotendeels was afgesloten ging dat via een omweg. De Oorsprongweg was alleen toegankelijk voor bestemmingsverkeer, maar dat waren wij natuurlijk. Hier zagen we o.a. blauwe kiekendief, eider en rotgans. Wat vloog de tijd en we wilden nog naar de waddendijk bij De Cocksdorp. Dat deden we vanwege de omleiding via de Hoofdweg, en zo op weg naar de Stengweg. Het eerste stuk van de Stengweg, vlak voor de Roggesloot, zag er niet vogel-florissant uit. Aan de slootkant was alles weggemaaid/weggebaggerd. Maar voorbij De Cocksdorp was het bingo. Vanwege het hoogwater op de Waddenzee miegelde het in de weilanden binnendijks van de vogels. Grote groepen goudplevieren, allerlei soorten ganzen waaronder de Taiga/Toendra-rietgans, eenden en steltlopers waaronder zelfs steenlopers. Keurig langs de weg geparkeerd onder aan de Waddendijk, hebben we het doorgaande verkeer zo weinig mogelijk gehinderd.

Het laatste ritje voor de zaterdag was langs polder Wassenaar over De Volharding, langs de aanlegsteiger voor de boot naar Vlieland. Vanwege het hoogwater weinig te zien op de Waddenzee. Bij camping de Robbenjager was de laatste stop het uitzichtpunt bij het Renvogelveld. Maar eigenlijk werd het toen al te donker. Hier moesten de daggasten, waaronder ik, afscheid nemen van de weekendgasten. Twee auto’s gingen retour naar ’t Horntje voor het veer naar Den Helder van 18:00 uur. Een mooie dag in goed gezelschap, met vele fraaie vogelwaarnemingen, werd hier voor de daggangers afgesloten. Afgaande op Toine’s administratie in waarneming.nl, hebben we zaterdag 68 soorten gezien. Toine completeert het verslag met de bevindingen van zondag.

Zondag 6 november (met een staartje van zaterdagavond 5 november)

Toine Andernach

Na afscheid te hebben genomen van de daggangers, maakten de weekendgangers in het halfduister nog een strandwandeling rond de vuurtoren. Dat leverde verder geen nieuwe vogelsoorten op, maar wel een fijn strandgevoel en een grotere behoefte aan een biertje/wijntje/frisje. Dat kon geregeld worden: na het nodige opfriswerk namen we rond 18.30 uur plaats aan de bar van eetcafé de Rog waar we om 20.00 uur direct konden aanschuiven voor het diner.

De dag bleek voor de meesten van ons zo vermoeiend te zijn geweest, dat de bedjes snel werden opgezocht. Zeker omdat we de volgende dag weer om 8.30 uur bij hotel het Anker van Texel moesten verzamelen. Nou bleek dat een beetje optimistisch en lastig te combineren met een uitgebreid ontbijtbuffet vanaf 8.00 uur en noodzakelijke uitcheckactiviteiten. Maar om 9.00 uur waren we er toch klaar voor.

De eerste stop van de dag was uitkijkpunt Robbenjager, ten noorden van de Cocksdorp. Daar hadden we een mooi overzicht over het meer. Op de weekendlijst konden we hier nog de tafeleend toevoegen. Maar er verscheen ook een wat grotere steltloper in de kijker die we niet direct op naam konden brengen. Sommigen van ons dachten aan een krombekstrandloper. Na de nodige checks bij de experts bleek het uiteindelijk toch een bonte strandloper te zijn. Waarschijnlijk zijn we misleid door de afstand: deze zat veel dichterbij dan de bonte strandlopers die we op zaterdag bij de Mokbaai zagen en leek daardoor groter.

Na de Robbenjager toch nog even naar de Slufter: hoewel een aantal van ons de strandleeuweriken en sneeuwgorzen daar de vorige dag al had gezien, hadden de meesten ze tijdens de lunch gemist. Na een fijne, stevige en wat druilerige wandeling werden we beloond: meerdere strandleeuweriken met hun prachtige gele keeltjes en kopjes verschenen in de scope. En John trakteerde ons ook nog op een sneeuwgors die hij in de tussentijd had opgesnord.

Tijd om het eiland dwars over te steken naar de Waddenkant. Vanaf het parkeerplaatsje bij Uitkijkpunt Stuifweg en Hotel Prins Hendrik liepen we naar Utopia. Daar werden we weer getrakteerd op vele eenden en ganzen. Het achterste groepje zag nog een houtsnip opvliegen (Les: vogelen kan niet langzaam genoeg gaan). Verder de kuifeend en de dodaars die nog niet op de weekendlijst stonden. We liepen door tot de Schorren waar we vanaf de dijk hadden een fantastisch uitzicht op het wad hadden. We zagen daar honderden, zo niet duizenden, bonte strandlopers, rosse grutto’s en wulpen.

Ad en Marco hadden ons inmiddels verteld over de zwarte rotgans die ze eerder hadden gezien tussen een groep ‘gewone’ rotganzen. Deze voor ons nieuwe (en ook zeldzame) soort konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Gelukkig zat ie nog in het weiland bij Zevenhuizen en konden we hem allemaal goed bekijken.

Inmiddels was het bijna 13.00 uur en stond de lunch bij Het Cafeetje in Oosterend op ons te wachten. We hadden vooraf onze bestelling doorgegeven dus het ging allemaal erg efficiënt. Tijdens de lunch bleek wel dat de afrekening van het diner van zaterdagavond wat minder efficiënt en effectief was verlopen: er stond nog €37,45 open en die had Gert voorgeschoten. Na wat verwarrende conversaties was het mysterie opgelost: sommigen (waaronder ondergetekende) hadden niet alles afgerekend en/of hadden iets betaald dat ze zelf niet hadden gegeten. Maar gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed vereffend.

Voor de lunch hadden we lekker de tijd genomen, maar dat betekende wel dat we weer even moesten opstarten. Inmiddels was het ook wat meer gaan regenen. De volgende stop was Ottersaat dat we vanuit de auto hebben gescand. Veel nieuws was daar niet te zien dus door naar de volgende locatie. We staken het eiland weer dwars over richting de Staatsbossen waar we hoopten wat droger te blijven en de kruisbekken te zien. Ad wist precies waar ze zouden moeten zitten, dus dat beloofde wat. Uiteindelijk kregen enkele van ons ze wel in een flits te zien, maar de anderen hadden pech. Wel zagen we nog een houtsnip over vliegen. Een klein groepje was er wel klaar mee en besloot een boot eerder terug te nemen. De diehards bleven nog even naar de kruisbekken zoeken maar na een natte en drassige boswandeling vonden zij het ook welletjes.

Al met al was het een heerlijk weekend met als kers op de taart een jager die langs de veerpont scheerde. We kijken nu al uit naar het dagje/weekendje Texel van volgend jaar! Misschien wel in het voorjaar.

In totaal zagen we op Texel 92 soorten:

Aalscholver, Baardman, Beflijster, Bergeend, Blauwe Kiekendief, Blauwe Reiger, Bontbekplevier, Bonte Strandloper, Brandgans, Brilduiker, Bruine Kiekendief, Buizerd, Dodaars, Drieteenstrandloper, Eider, Ekster, Fazant, Fuut, Goudplevier, Graspieper, Grauwe Gans, Groenling, Grote Canadese Gans, Grote Mantelmeeuw, Grote Zilverreiger, Heggenmus, Holenduif, Houtduif, Houtsnip, Huismus, Hybride Grauwe Gans x Grote Canadese gans, IJsvogel, Jager (onbekend), Kanoet, Kauw, Kemphaan, Kerkuil, Kievit, Kleine Mantelmeeuw, Kleine Zilverreiger, Kleine Zwaan, Kluut, Kneu, Kokmeeuw, Kolgans, Koolmees, Koperwiek, Krakeend, Kramsvogel, Kruisbek, Kuifeend, Lepelaar, Meerkoet, Merel, Middelste Zaagbek, Nijlgans, Oeverpieper, Pijlstaart, Pimpelmees, Putter, Roodborst, Roodborsttapuit, Rosse Grutto, Rotgans, Scholekster, Sijs, Slobeend, Smient, Sneeuwgors, Spreeuw, Steenloper, Stormmeeuw, Strandleeuwerik, Tafeleend, Toendrarietgans, Torenvalk, Tureluur, Veldleeuwerik, Vink, Waterral, Watersnip, Wilde eend, Winterkoning, Wintertaling, Wulp, Zanglijster, Zeekoet, Zilvermeeuw, Zilverplevier, Zwarte Kraai, Zwarte Rotgans, Zwarte zee-eend

Zaterdag 12 november
Start Korftlaan tegenover de Papaver om 8.00 uur
Kosten € 0,07 per kilometer
Informatie en aanmelden op donderdagavond 10 november tussen 19.00 uur en 21.00 uur bij Joke Iest, Tel.nr.: telefoonnr

Deze excursie komt jaarlijks terug in ons programma. Waarom? Lees het verslag van voorgaande keer. Er is zo ontzettend veel te zien!  Het Haringvliet maakt onderdeel uit van het deltagebied. Het gebied is vooral interessant door de buitendijkse gorzen en slikken. De Korendijkse Slikken bestaan binnendijks hoofdzakelijk uit grasland. Buitendijks is het begroeid met riet en ruigte. In de ruigtes van de slikken  vertoeven veel eendensoorten en moerasvogels. Binnendijks veel overwinteraars, zoals brandgans, kolgans, grauwe gans, dwerggans. Ook blauwe kiekendief, slechtvalk, zeearend, grote lijster, kramsvogel, koperwiek of waterpieper kunnen worden gezien. (Bron: http://www.natuurmonumenten.nl)