Volg ons op Facebook
Lees wat er nu op twitter getweet wordt over de Vogelwacht DelftOnze sponsors
Corona maatregelen
Lees hier de laatste informatie over corona-maatregelen
Domme eend?
Er is een zegswijze “domme gans”. Welke mensensoort er mee wordt bedoeld laat ik even in het midden, maar onze “buurt eend” kan er ook wel wat van. Al voor het vijfde jaar heeft ie een broedplek in de treurwilg bij ons aan de overkant. Een zeer goed verscholen plek want de nestholte is ongeveer 80 centimeter diep. Misschien is deze eend dus toch wel slim want daar is ie onzichtbaar en heel veilig.
Maar ja, dan komen de eieren uit en daar heeft eendje niet aan gedacht. Eendenkuikens kunnen meteen zwemmen, maar klimmen, dat is toch andere kost. Moedereend drentelt zenuwachtig onder de boom en roep ze maar dat werkt niet. Als het zover is gaat de ladder tegen de boom en raapt een supporter alle kuikens in een emmer. Daarna kunnen ze los en gaan de wijde wereld in. Natuurlijk weet die slimme eend dat er wel hulp voorhanden is. Eind goed al goed.
Close Encounters of the Bird Kind
‘Ontvang die zomergasten!’, schreef ik in een eerder stukje. En of het nu vogelaars zijn, of honden-uitlaters, of sportievelingen (bestaat het woord ‘trimmers’ nog?), of leden van een of andere natuurvereniging, of gepensioneerden met heerlijk veel vrije tijd, of ga zo maar door, iedereen wil naar buiten als het zonnetje schijnt. Met dank aan Covid-19 die ons nog steeds in zijn houdgreep heeft. Gelukkig heb ik de uitnodiging voor mijn twee vaccinaties onlangs ontvangen.
Als je dan eenmaal buiten bent, blijk je naast de zomergasten ook zomaar oude bekenden tegen te komen. Oud heeft hier overigens niets met leeftijd te maken, misschien met uitzondering van die van mij. Speurend naar een groenpootruiter staarden Annemieke van O. en Toine A. door hun telescopen toen ik langs kwam fietsen. Bekende en gewaardeerde medeleden van Vogelwacht Delft en Omstreken. Op bijgaande foto zijn de groenpootruiters wat lastig te zien, maar het trio Annemieke, Toine en Hans des te beter.
De foto is gemaakt in de Groene Keijzer, een van de groene parels uit ‘Delft en Omstreken’. Waar ik vorige week (half april) naast de vele rietgorzen, ook al weer rietzangers en snorren heb gezien en gehoord. In de laatste Vogelstreken, het jaarverslag 2020 van onze Vogelwacht, worden in en naast Delft gelegen gebieden beschreven. In ieder geval waar het gaat om hun vogelpopulatie. Maar ook de wat verder weg gelegen groene ‘Omstreken’ zijn meer dan de moeite waard, het balijbos bijvoorbeeld tussen Pijnacker en Zoetermeer, of verschillende gebieden in Midden Delfland, het Westland en de duinenrij. Allemaal uitstekend bereikbaar op de fiets.
Onlangs trof ik ook een nog (thuis)werkende oud-collega aan, tijdens zijn lunchpauze, met een verrekijker om zijn nek aan het einde van de Korftlaan. En zo kan ik nog wel meer bekenden noemen. Maar ook leuk zijn de onbekenden, die willen weten wat je aan het doen bent, of alleen met je willen meegenieten van al het moois wat er buiten te vinden is. En inderdaad als de zon schijnt in het voorjaar, straalt buiten alles, de meeste mensen ook. Geniet ervan!
Lockdown en de Amerikaanse Oehoe
Bij de start van de lockdown gingen we naarstig op zoek naar andere bezigheden dan ‘normaal’. Dat is nu al meer dan een jaar geleden, maart 2020. Eén van mijn keuzes was het leggen van puzzels. Daar heb ik jullie al eerder enthousiast voor proberen te maken, op deze website en in de laatste twee Vogelstreken, ons fraaie clubblad. Uiteraard met puzzels van vogels. De Canadese puzzelfabrikant Cobble Hill had mij vorig jaar al verleid tot de aanschaf van het fraaie ‘Raven Rendezvous’. Van dezelfde fabrikant was er ook nog ‘Great Horned Owl’, de Amerikaanse Oehoe. En ja hoor, ik ging weer voor de bijl. Ook weer een lastig te maken puzzel, maar wederom een ontzettend mooie prent, van fotograaf Simon Bolyn deze keer.
De Amerikaanse Oehoe (Bubo Virginianus) is een maatje kleiner dan de Europese Oehoe (Bubo Bubo), maar desalniettemin een imposante vogel. En dan zo in beeld gebracht, in zijn eigen fraaie habitat met een zeer alert jong. Prachtig! Volgens mijn ‘Field Guide to the Birds of North America’ kent hij meerdere leefgebieden dan de getoonde: ‘Common; habitats vary from forest to city to open desert’. Met deze prent ga ik twee jaar terug in de tijd. Eind april 2019 was ik met de Stichting Vogelreizen naar de Eifel. De beelden van de Oehoes die we daar gezien hebben kwamen zo weer op mijn netvlies.
Natuurbeleving in Coronatijd – verslag van de lezing
Impressie Lezing van Kees Mostert op donderdag 8 april 2021
Deze laatste lezing van het seizoen 2020-2021 ging wederom geheel digitaal. 75 Mensen namen deel en zagen en hoorden hoe Kees de Corona-tijd had beleefd in Delft en omgeving.
Door de Corona maatregelen werd de actieradius voor de meesten van ons beperkt tot de omgeving van Delft en soms zelfs tot aan huis en was reizen een groot deel van het jaar niet mogelijk. Maar ook zonder reizen is er heel wat in onze omgeving te zien. Het mooie weer, met name in het voorjaar, speelde daarbij ook een rol. Hieronder een kleine impressie van wat hij allemaal verteld heeft. Het was zoveel dat het ondoenlijk is om volledig te zijn. De prachtige foto’s die hij liet zien waren allemaal door hem zelf gemaakt. Vaak zelfs gewoon met de camera van zijn mobiel, behalve dan die van de vogels, daarvoor is een grotere lens vaak noodzakelijk.
Dat Kees niet de enige was die om zich heen heeft gekeken het afgelopen jaar blijkt wel uit het sterk toegenomen aantal meldingen die op waarneming.nl zijn doorgegeven. Vooral van moeilijk determineerde soortgroepen, zoals nachtvlinders, bijen en mieren e.d., en paddenstoelen. Landelijk werden via waarneming.nl zelfs 8 miljoen waarnemingen doorgegeven !
Het verhaal van Kees is opgebouwd rond de jaargetijden en rond verschillende soorten dieren, vogels en planten. Het laat zien hoe veel er nog te beleven valt in en rond Delft.
Wintervogels
Kees’ verhaal begint bij de wintervogels. Daarvoor ging hij bijvoorbeeld naar de Vlaardingse Vlietlanden en Ackerdijkse Plassen. Op zich kijkt Kees elk jaar goed naar de natuur, dus hij kan ook de veranderingen zien die zich door de jaren heen voltrekken. Zo waren de brandganzen hier vroeger wintergasten maar tegenwoordig broeden ze hier ook. En de kleine zwanen lopen in aantal terug, gelukkig zijn ze nog wel in Midden-Delfland te zien. En buidelmezen zijn soms in de winter in Groenzoom te zien, maar of ze broeden is niet bekend.
Vleermuizen
Kees telt in de winter ook de overwinterende vleermuizen, vooral in bunkers. Daarmee is hij een bevoorrecht mens want vleermuizen zijn beschermde dieren en tellen gaat onder strikte voorwaarden. Met de watervleermuizen gaat het steeds beter, maar met de grootoorvleermuis juist niet. Grappig was de foto van de grootoorvleermuis die een slaapplekje had gevonden in een sleutelgat.
In de omgeving van Delft is het afgelopen jaar ook een kraamkolonie gevonden van de kleine dwergvleermuis. De foto liet zien dat die niet groter zjn dan de palm van een hand.
Broedvogelinventarisaties Delft
Vogelwacht Delft organiseert jaarlijks broedvogelinventarisaties in enkele tientallen gebieden in Delft. In parken, begraafplaatsen, recreatiegebieden, natuurgebieden en stukjes bebouwde kom. Leuk om hier te noemen dat in Delft achter IKEA al een aantal jaren een lepelaarkolonie aanwezig is. Op dit moment 12 tot 14 paartjes. Kennelijk hebben ze het op dit eilandje omgeven door een brede sloot, goed naar hun zin. De kolonie groeit nog elk jaar. Delft heef er een nieuwe attractie bij!
De blauwe reiger broedt in steeds meer kleine kolonies. Alleen langs de Tanthofkade gaat het nog om 40 paren. Delft is ook trots op de broedende slechtvalken. Ze zijn er al 10 jaar. Helaas is er dit jaar nog maar één ei overgebleven door concurrentie met nijlganzen. Verder is ook in Delft bij de scholekster de trend dat er steeds meer op grinddaken wordt gebroed. Vorig jaar zo’n 20 paartjes. Net als overal in het land gaat het met de weidevogels niet goed. In Midden-Delfland komen ze nog wel voor. Gelukkig zijn hier en daar wel wat moerasjes aangelegd, wat weer kluten aanzette tot broeden.
Nachtvlinders
Kees heeft bij wijze van experiment en nieuwsgierigheid onderzocht of hij met een wit laken en een sterke lamp op zijn balkon nachtvlinders kon vangen, fotograferen en op naam brengen. En met deze heel eenvoudige middelen ging het wonderwel goed. Zelfs aan de rand van de binnenstad van Delft met een grote es voor het balkon. Zo heeft hij meer dan honderd soorten gevonden, waaronder enige zeldzame soorten. Ook andere insectensoorten komen op licht af, zoals bijvoorbeeld wantsen en kevertjes.
Mossen en korstmossen
Er komen veel soorten mossen en korstmossen voor die deels prima digitaal zijn te herkennen. Dit levert veel nieuwe informatie op over soorten en vindplaatsen. Het blijft echter van belang om ook naslagwerken te gebruiken omdat je dan veel beter de kenmerken blijft onthouden.
Trektellen vanuit huis
Wanneer je goed overzicht hebt vanuit je woning is het mogelijk om regelmatig vogeltrek te zien. Kees zag vanuit zijn huis 108 vogelsoorten passeren, waaronder purperreiger, smelleken, velduil, beflijster en barmsijs. Door bijna iedere ochtend een uurtje vogeltrek tellen.
Opzoeken van de naam van plant of dier
Tegenwoordig hoef je niet meer met de dikke determineer-boeken met hun lijvige determineerschema’s aan de slag om de naam van een plantje of beestje te weten te komen. Inmiddels zijn daar speciale apps voor. Je maakt een foto, voert die in en de app gaat op zoek naar de naam. Ook Kees gebruikt die. De site Waarneming.nl heeft 3 apps. Ten eerste de app Obsidentify die primair gericht is op het identificeren van wat je ziet. Daarnaast biedt Waarneming.nl nog iObs (voor i-phones) en ObsMapp (voor Android), waarop je waarnemingen kan invoeren en waar een identificatiefunctie aan hangt.
Een andere app is, de relatief nieuwe ‘ Seek’ . Deze is ook compleet in het Nederlands en gemaakt door iNaturalist. Hoewel ook deze app gericht is op volwassenen is deze, samen met het WNF, ook geschikt gemaakt voor kinderen.
Zelf doen
Zoeken naar zoveel mogelijk soorten is leuk en nuttig, maar het is nog interessanter om een gebiedje te adopteren (achtertuin, het parkje waar je regelmatig komt of een groter gebied) en helemaal als je een monitoring methode gebruikt (zoals een vlinderroute).
Mussenlust
Mussenlust, een leuke titel voor een boek bij de voormalige tentoonstelling ‘Passé(r) domesticus?’. Zowel het boek als de tentoonstelling stonden op mijn verlanglijst. Je weet hoe het gaat met wensen, die komen lang niet altijd uit. Dit speelde 16 jaar geleden, in 2005.Toen ik er eindelijk toekwam om dan in ieder geval het boek te bestellen, was het uitverkocht. Er waren blijkbaar nog meer liefhebbers die achter het nest visten, want in 2018 kwam er een heruitgave. Nu in een sterk uitgebreide, herziene versie. Daarvan heb ik onlangs de tweede druk (2019) kunnen bemachtigen. Wederom uitgegeven door Peter Müller nu met medewerking van Jean-Pierre Geelen, die ook het voorwoord schreef. Met een sticker op het omhullende plastic ‘BEST VERZORGD BOEK 2018’. Waar dat vandaan kwam weet ik niet, maar ik ben fan, zowel van het boek als van de tekenaar Peter Vos. Peter Müller en Jean-Pierre Geelen zijn dat overduidelijk ook.
Mussenlust – de huismus in 50 gedichten en 150 tekeningen van Peter Vos
Een prachtig vogeltje de Passer domesticus. Rondom mijn huis, in de wijk Kogelgieterij in Delft, komen ze niet (meer) voor. Ik vind dat een gemis en ben dan ook altijd blij als ik tijdens een wandeling of een excursie een groepje huismussen tegenkom; dat uitbundige getjilp en het bijbehorende drukke gedoe. Het gedicht De Mus van Jan Hanlo, uiteraard opgenomen in deze ‘feestelijke bundel’ (Jean-Pierre Geelen), roept dat gevoel direct op. Mooi om te lezen hoe de huismus vele dichters/schrijvers heeft geïnspireerd. En dan die vele tekeningen van Peter Vos! Prachtig! Zie je huismussen niet in de tuin of op straat, dan kun je wel van ze genieten via zijn tekeningen; huismussen in hun volle glorie van het dag en dagelijkse bezig zijn. Daarnaast verbeelding en humor. Genieten!