Volg ons op Facebook
Lees wat er nu op twitter getweet wordt over de Vogelwacht DelftOeverzwaluwwand aan de Korftlaan
Inmiddels heeft de heer Harteveld van het gelijknamige kraanbedrijf “Harteveld” de oeverzwaluwwand aan de Korftlaan in orde gemaakt. Toplaag er af, leemzand er uit en alles weer netjes teruggeplaatst. Tijdens het uitgraven kwam hij een nogal buiten-proportioneel wespennest tegen. Ofschoon ik niet claim alle wijsheid in pacht te hebben, zou wel eens kunnen zijn dat dit mede een oorzaak is van de wel echt magere bezetting door de zwaluwtjes in het afgelopen jaar. Ook de al twee jaar aanwezige scholekster die daar “vosveilig” kon broeden is uitgeweken naar een ander plekje. Ja, de natuur doet het wel eens anders dan wat wij verzinnen. Dat moet kunnen, maar komend jaar nieuwe kansen. Om het in het nieuwe jaar nog mooier te maken hebben we de meeste nog aanwezige kweek wortels er uitgekamd en het bijenbloemenzaad ingeharkt. We zijn benieuwd!
Mijn tuin
Of liever gezegd het weer in mijn tuin. Want de hoge temperaturen veroorzaken heel wat reuring. Drie grote bonte spechten kekkerend achter elkaar. In ieder geval twee vrouwtjes van de drie.
Geen idee of genderproblematiek bij spechten een rol speelt. Inmiddels zit er een regelmatig in een holletje van vorig jaar.
De machocultuur bij de koolmezen laat zich goed waarnemen bij de voederbollen, pindastrengen en het losse zaad dat ik strooi. De bredere zwarte stropdassen krijgen ruim baan.
Stiekem in de hoek achter de struiken zwiept de staart van onze buurkat, opperste concentratie. En als een kogel springt zij naar voren. Achter het hek ‘exploderen’ de duiven alle kanten op, de kippen blijven doodstil staan. Dit duurt 15 seconden en dan is alles weer normaal.
De holenduiven komen als laatste terugvliegen, de kippen zijn dan al weg. Ze pikken schokkerig naast de ene fazant en de vele tortels. Een doffer buigt en waaiert zijn staart. Hij maakt nog geen kans op een leuke duivin. En de kat zit chagrijnig voor zich uit te kijken.
Bij de pindastrengen hebben een stel gaaien wat ongemak van twee halsbandparkieten. Intimiderend gedrag van beide partijen. Het lijkt huidig Nederland wel. Al het gemors trekt dan weer een heggenmus en een roodborst aan, die hebben de lente nog niet in de kop. De pimpelmezen wel. Ons raam weerspiegeld waarschijnlijk want een pimpel fladdert woest wel een half uur lang tegen het raam op. Hij zat daarvoor achter een vrouwtje aan. Misschien is het dezelfde die vorig jaar de autospiegel onder handen nam. Tussendoor hang hij de pias uit, een pootje los en ondersteboven ‘kijk mij nou’.
Op het pad struinen vier fazanten, wat kraaien en een paar vinkjes. Wanneer ik de brievenbus wil legen rennen de fazanten naar de ruige strook, de man altijd luid roepend en fladderend, de vrouwtjes doen dat onopvallend en gracieus. De concurrentie op die voerplek is altijd de moeite waard. Dit keer zag ik de kraaien een kunstje flikken waaruit hun intelligentie maar weer eens bleek.
Vorige week stortte een mannetje sperwer zich letterlijk in de beukenhaag op een koolmees. De doodsverachting spatte ervan af, zo fel. Het was mis, maar de scherpe snoeiranden van de takken hadden hem gemakkelijk kunnen verwonden. Even bleef hij stil zitten en wrong zich daarna los om met krachtige slagen over ons huis te verdwijnen.
De merels zijn ook flink bezig, 3 mannen die allen al in prachtkleed zijn, jagen achter vrouwtjes aan en knokken onderling. De afhangende vleugels zie ik af en toe komen. Half januari. De tuinvogeltelling moet nog komen en ik zie nu ook al een roodborstje wippend en zingend. Ook de kippen merken de veranderingen en leggen af en toe alweer een ei.
De sneeuwklokjes en de krokussen priemen tussen het gras op. Het kan nog winter worden, maar bij zoveel voorjaar in mijn tuin hoeft het niet meer.
We gaan weer los mensen, de eerste lammetjes worden nu geboren, de lente zwelt op tot barstens toe. Onhoudbaar.
Watervogels in de bebouwde kom van Delft in januari 2022
Kees Mostert
Afgelopen weekend, 15-16 januari 2022, werd in gemeente Delft op watervogels geteld tijdens de internationale watervogeltelling door leden van de Vogelwacht Delft. Zowel de bebouwde kom als de recreatiegebieden werden geteld op alle vogelsoorten die in en om watergangen voorkomen. Dit was de derde winter op rij waarin deze telling plaatsvond.
Normaal gesproken worden vooral open watergebieden en grasland geteld, maar in de bebouwde kom kunnen ook belangrijke aantallen watervogels voorkomen. De bebouwde kom van Delft is een bolwerk voor soorten als wilde eend, waterhoen, meerkoet en kokmeeuw, maar ook het aantal overwinterende futen, blauwe reigers, aalscholvers en nijlganzen mag er wezen.
De meerkoet is opnieuw de meest getelde watervogel, gevolgd door de wilde eend. Sinds de jaren tachtig is het aantal overwinterende wilde eenden in de bebouwde kom drastisch afgenomen (in de bebouwde kom; 2994 in 1968, 2700 in 1986 tegenover 846 vogels nu). Opvallend bij wilde eenden is dat er veel meer mannetjes (694) aanwezig zijn dan vrouwtjes (435). Maar liefst 474 waterhoentjes werden geteld, waarvan het overgrote deel zich ophoudt in de bebouwde kom. Steeds meer nijlganzen (88), aalscholvers (37), krakeenden (76) verblijven in de bebouwde kom en er werd ook een mannetje Mandarijneend gemeld in de Buitenhof. In de recreatiegebieden om Delft kleine zijn kleine aantallen smienten, slobeenden, wintertalingen, enkele watersnippen en een houtsnip (hoewel geen watervogel) aanwezig en maar liefst 8 waterrallen en een aantal cetti’s zangers.
Wat meeuwen betreft werden er enige honderden kokmeeuwen geteld, vele tientallen zilvermeeuwen, 8 stormmeeuwen en een kleine mantelmeeuw. IJsvogels en grote gele kwikstaarten werden opvallend genoeg niet gemeld (maar zijn wel waargenomen buiten de tellingen).
De volgende gebieden zijn geteld; Indische buurt/Bomenwijk en centrum (Kees Mostert), wijk 3 west (Annemieke van Oosten), wijk 3 oost (Rosemarijn van Limburg-Stirum), T.U. wijk (Bart Vastenhouw), Voorhof (Alfred Pellemans), Buitenhof (Gerard Dumaij), Tanthof-west (Helene Everwijn), Tanthof-oost (Rik van der Maat), Technopolis en Ackerdijkse Bos (Sjoerd van Donselaar), Abtswoude Bos-west en Kerkpolder(Pieter Aaldring en Gert van der Horn) en Hans Zweekhorst (Emerald).
| WATERVOGELTELLING DELFT JAN 2022 | Bebouwde kom | Recreatiegebied | Totaal |
| Fuut | 43 | 34 | 77 |
| Blauwe reiger | 30 | 27 | 57 |
| Aalscholver | 37 | 17 | 54 |
| Ooievaar | 1 | 3 | 4 |
| Grote zilverreiger | 1 | 4 | 5 |
| Knobbelzwaan | 6 | 5 | 11 |
| Grauwe gans | 14 | 258 | 272 |
| Nijlgans | 88 | 71 | 159 |
| Canadese gans | 8 | 239 | 247 |
| Tamme gans | 15 | 4 | 19 |
| Wintertaling | 3 | 19 | 22 |
| Smient | 24 | 64 | 88 |
| Wilde eend | 846 | 281 | 1127 |
| Soepeend | 178 | 23 | 201 |
| Krakeend | 76 | 144 | 220 |
| Slobeend | 10 | 10 | |
| Kuifeend | 95 | 88 | 183 |
| Tafeleend | 1 | 1 | |
| Mandarijneend | 1 | 1 | |
| Waterral | 7 | 8 | |
| Waterhoen | 396 | 78 | 474 |
| Meerkoet | 810 | 620 | 1430 |
| Watersnip | 2 | 2 | |
| Houtsnip | 1 | 1 | |
| Zilvermeeuw | 74 | 7 | 81 |
| Stormmeeuw | 5 | 3 | 8 |
| Kokmeeuw | 397 | 86 | 483 |
| Kleine mantelmeeuw | 1 | 1 | |
| Grote mantelmeeuw | 0 | ||
| IJsvogel | 0 | ||
| Grote gele kwikstaart | 0 | ||
| Cetti’s zanger | 5 | 5 |
ONLINE LEZING: ‘de Vogelatlas en de LiveAtlas (in wording)’
Datum: 10 februari 2022, 20:00 uur, inloop vanaf 19:45 uur
Door: Albert de Jong, SOVON
Aanmelden (gratis) via de site van IVN-Delft: Naar aanmeldpagina
De drie natuurverenigingen in Delft (IVN-Delft, Vogelwacht Delft en Natuurlijk Delfland-KNNV) organiseren in de wintermaanden elke tweede donderdagavond van de maand gezamenlijk een lezing over een natuuronderwerp. 10 februari 2022 gaat het over de Vogelatlas, hoe is die tot stand gekomen en wat hebben we eraan? En het werk voor het vervolg: De LiveAtlas. De lezing wordt gehouden via Zoom.
Vogels moeten zich voortdurend aanpassen, aan veranderingen in gebieden, andere landbouwmethoden en het veranderende klimaat. De Vogelatlas, die in november 2018 werd gepresenteerd, brengt de trends en ontwikkelingen van de vogelstand in beeld, gebaseerd op 40 jaar vogelonderzoek. Ruim 2000 vogelaars uit heel Nederland, waaronder enkele Delftse Vogelaars, brachten de verspreiding van zowel broedvogels als wintervogels in kaart.
De Vogelatlas geeft een haarscherp beeld met welke vogels het goed gaat en met welke niet. Zo zien we in de cijfers het herstel van de moerasvogels terug. Dankzij gerichte beschermingsmaatregelen en een betere waterkwaliteit doen purperreigers en zilverreigers het weer goed in ons land.” Maar er vallen harde klappen op het boerenland. Met al deze gegevens kan gericht gewerkt worden aan herstel. Daarom is het ook belangrijk om al die informatie actueel te houden, Sovon Vogelonderzoek Nederland voert daarom een vervolg uit: LiveAtlas, waaraan iedere vogelaar aan mee kan doen, en daarvoor hoef je echt niet doorgewinterd te zijn. Albert de Jong van Sovon zal vertellen over het werk voor- en de resultaten van de Vogelatlas en zal ook vertellen wat LiveAtlas inhoudt en hoe je daar een bijdrage aan kunt leveren.
Lezing ‘Herbebossing in de droge tropen, Africa Wood Grow’
Een impressie van de lezing ‘Herbebossing in de droge tropen, Africa Wood Grow’
Delft (zoom), 13 januari 2022 door Roeland Lelieveld
Roeland Lelieveld hield zijn presentatie voor 71 mensen via Zoom. In 2005 liep hij stage in Kenia en zag daar de gevolgen van ontbossing. Maar hij zag ook een oplossing: herbebossing! En waar anderen blijven steken in de gedachte, heeft Roeland gewoon gedaan. ‘Niet vertellen, maar doen en laten zien!’ is zijn motto. En deze avond heeft hij het ook aan ons laten zien. Samen met zijn Keniaanse partner Daniel Muvali begon hij met het planten van bomen in 2010 en richtte in 2014 de stichting Africa Wood Grow op. Hij kende Daniël nog van zijn stage in Kenia waar hij aan hem gekoppeld was, Daniël liep daar ook stage.
Het resultaat is al zichtbaar
Nu zijn we 12 jaar verder en begint het resultaat zich af te tekenen. Roeland liet foto’s zien van voor en na het planten van bomen. Het verschil is enorm! Het is goed te zien dat in de oude situatie het water als het regent direct wordt afgevoerd naar de Indische Oceaan. De toch al arme grond wordt zo steeds onvruchtbaarder. Roeland en Daniel bedachten dat deze vicieuze cirkel alleen doorbroken kon worden door het planten van bomen die het water vast kunnen houden, met hun schaduw verdamping tegen kunnen gaan en het bodemleven op gang kunnen brengen.
De start van Africa Wood Grow
Het begon allemaal op het land dat Roeland in 2010 had aangekocht in de buurt van de Tiva-rivier. Met zijn eigen spaargeld. Op dat land zijn bomen geplant en verzorgd. En omdat er in die omgeving weinig infrastructuur aanwezig was, moest ook dat worden aangelegd met materiaal dat was aangekocht in Nairobi.
Omdat de grond was uitgeput en weinig bodemleven bevatte moesten dat speciale bomen zijn die daartegen konden. Vooral Melia volkensii, een inheemse boom bestand tegen termieten, een pionier, die een permanente bosvegetatie weer terug kan brengen. Als andere bomen gebruikt zouden worden zou het hele project mislukken. De beste periode om daar bomen te planten is november.
Hoe is de grond zo uitgeput geraakt?
Uit het publiek kwam de vraag hoe het komt dat de grond zo is uitgeput. Roeland vertelde dat het oorspronkelijk savanne grasland en savannebos was met veel Acaciasoorten, Melia volkensii en Commifora’s. De plaatselijke bevolking maakte daar holistisch gebruik van en trok rond met hun vee. In de koloniale tijd werden die veeboeren in reservaten geplaatst, wat hun leefgebied natuurlijk beperkte. De rest van het land werd klaar gemaakt voor het houden van vee, maar zover is het nooit gekomen omdat het land onafhankelijk werd en teruggegeven aan de Kamba community van Kitui. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de bevolking en hadden de boeren kleine stukjes land, en waren ze vooral bezig met overleven. Eten nú had prioriteit boven eten later. Om dat proces te keren is een kleine investering nodig én kennis.
De lokale boeren en mensen zijn het belangrijkst
Roeland en Daniël lieten zien dat het kon, en dat het ook in economisch opzicht gunstig is om bomen te planten. Voor uitbreiding naar meer land is het belangrijk dat de boeren in de omgeving mee gaan werken. Dat willen ze wel, vooral als ze de resultaten zien. Maar dat kan niet zomaar. Ze krijgen een lokale opleiding, dat kost per boer ongeveer € 750. En bij alle boerderijen moeten watertanks en waterpompen komen en zonnepanelen. Inmiddels zijn 100 boeren (met hun gezinnen) aangesloten die allemaal bomen op hun land hebben. Onder de bomen kunnen groente- en vruchtgewassen, zoals mais, papaja, bananen en bonen geteeld worden. Dat betekent weer extra inkomsten.
Alles in eigen hand
De stichting maakt geen gebruik van subsidies, niet van Nederland en niet van Kenia. De aangesloten boeren moeten verder hun eigen inkomsten genereren. Wel is er extra geld nodig voor o.a. opleiding, arbeid (in Kenia), het kweken van bomen die als ze drie maanden oud zijn kunnen worden geplant (een boom kost € 5,-) en onderzoek. Het vervoer van de materialen en jonge bomen gebeurt zoveel mogelijk met ossenkarren, dat is daar het gangbare vervoermiddel, dus daar wordt bij aangesloten. Dat alles gebeurt onder de verantwoordelijkheid van (de Keniaanse afdeling van) AWG. Gelukkig zijn er enkele sponsoren en mensen die bedragen (groot en klein) doneren, vooral in Nederland. Al het geld dat binnenkomt wordt uitgegeven in Kenia. De Nederlandse organisatie wordt niet betaald, Roeland heeft nog gewoon een baan.
De filosofie is dat het project meebeweegt met de lokale samenleving en mag deze zeker niet ontwrichten.
Keniaanse overheid
De overheid van Kenia staat achter het project. De first lady van Kenia heeft het project zelfs beloond met een award.
De toekomst
Samen met de lokale bevolking werken ze nu aan verdere vergroening in de droge tropen en daarmee aan de bescherming van de natuur en biodiversiteit en permanent landherstel. Het doel is om een aaneengesloten groen gebied te krijgen waar de boeren bomen planten. Daarmee is AWG al een eind op weg. De luchtfoto’s die Roeland liet zien toonden dat mooi aan.
Tegelijkertijd worden de mensen daarmee uit de armoede gehaald en zal de noodzaak om kinderen te krijgen verminderen, en daarmee vermindert dus ook de milieudruk op het gebied. Of AWG de snelle groei van het aantal boeren kan blijven behappen is niet te zeggen. Voorlopig gaan Roeland en Daniel door op de ingeslagen weg.
Meer informatie over dit hoopgevend initiatief is te vinden op de website: https://africawoodgrow.org
Activiteiten
