Verslag van de Big Day op 19 mei 2019 door Peter Planken.

Het is zondagnacht 01:30 uur als de wekker afloopt. Na een korte periode van bijkomen besef ik dat ik er echt uit moet, Big Day Delft. Even zuchten, korte douche, koffie zetten, brood smeren en op pad.

Het doel van een Big Day is om binnen 24 uur zoveel mogelijk verschillende vogelsoorten te zien in een bepaald gebied. In dit geval het werkgebied van Vogelwacht Delft e.o. De deelnemende teams hebben afgesproken dat beginnen mag vanaf middernacht maar om 5 uur ’s middags stoppen we en sluiten af met een hapje en een drankje op het terras van Café du Midi. Het winnende team mag dit dan doen op kosten van de andere teams.

Dit is de 3e editie van de Delft Big Day, de eerste hielden we in 2017. Dat jaar wist het winnende team 111 soorten te zien, in 2018 wist het team bestaande uit Han Goudappel, Rik Brouwer, Michael Gan, Arjan Joon en Diego Jansen 101 soorten te zien.

Dit jaar hebben we 2 teams. Een team bestaande uit Han Goudappel, Rik Brouwer, Michael Gan, Ad van Benten en Diego Jansen en ons team Ed Hauser, Ferry van der Lans, Bert Ardesch en Peter Planken.

De strategie van ons team is om met een busje door de regio te gaan. Achter in het busje zetten we onze fietsen zodat we de grotere gebieden op de fiets kunnen verkennen. De kleinere gebieden doen we te voet.

Ik stap om 02:00 uur op de fiets om naar de Papaver, ons startpunt, te fietsen. Ik hoop onderweg nog ergens een Bosuil (of takkelingen) te horen, zodat ik de rest van het team kan waarschuwen om direct naar die locatie te komen. Onderweg zie of hoor ik geen uilen, maar als ik om 02:20 bij de Papaver aan kom hoor ik direct takkelingen van de Bosuil roepen. Gelukkig komt de rest van het team vrij snel, soort 1 is binnen.

Nadat ook mijn fiets achter in het busje is gezet rijden we richting Klein Delfgauw en stoppen even bij Bieslandse Bovenpolder. We pikken wat algemene soorten op maar horen ook een Waterral roepen. Leuk! Bert pikt een overvliegende uil op, een Kerkuil! Daar zijn we heel blij mee, want dit bleek de afgelopen jaren een moeilijke soort.

Op weg naar de Nieuwe Droogmaking zien we in een klein plasje een witte vogel staan, een Lepelaar. Vanaf de parkeerplaats aan de Meerweg lopen we het gebied in. De Snor, waar we op hopen, laat zich niet horen, maar wel horen we o.a. een Blauwborst en een overvliegende Visdief.

De Steenuil laat zich niet zien als we via de Oude Bovendijk op weg gaan naar de Kandelaar. Rijdend over de Doenkade zien we een Ransuil opvliegen van een verkeersportaal. Deze maakt een kort rondje over polder Schieveen en verdwijnt vervolgens.

Als we richting de Kandelaar rijden hebben we het over de gemelde Gekraagde Roodstaart aan de Groene Weg. Onze inschatting is dat het nog te vroeg is om de vogel te horen en dat we in de loop van de dag nog terug moeten. We stoppen toch maar even op de kruising van de Groene Weg en de Kandelaarweg, tot onze verbazing zit de Gekraagde Roodstaart  luidkeels te zingen.

Na aankomst op de parkeerplaats bij de Kandelaar luisteren we even en horen al snel de Roerdomp hoempen. Een Cetti’s Zanger zit al volop te zingen. Ferry en ik horen in de verte een Snor zingen maar de rest van het team hoort niets, we lopen een stuk het gebied in en uiteindelijk horen ook Bert en Ed de vogel.

De Broekpolder is een fijn gebied voor zangvogels, ook zitten hier een paar soorten die op andere plekken in de regio moeilijk of niet te vinden zijn. Rond 5 uur laden we de fietsen uit de bus en gaan het gebied in. Algemene soorten worden snel gevonden maar de specialiteiten van de Broekpolder zijn voor ons lastig te vinden. We dwalen een beetje door het bos en belanden op een mountainbikeparcours waar we eigenlijk helemaal niet op wilden zijn. Maar soms moeten dingen gaan zoals ze gaan. Op het punt waar we weer op de gewone paden komen zit ineens de Zomertortel te zingen. Ook Groenling, Kneu en Staartmees (vaak lastig in deze periode) kunnen op deze plek aan de lijst worden toegevoegd. Als er een vlucht van 11 plevieren over ons heen vliegt zetten we daar snel de kijker op en zien Goudplevieren, een totaal onverwachte soort. We blijven een beetje door het bos zwerven en vinden uiteindelijk toch ook de Wielewaal, een Goudhaan en de Nachtegaal. Wat andere soorten waar we op gehoopt hadden lukken echter niet. Met een beetje dubbel gevoel, er had meer in gezeten, zetten we om 09:15 de fietsen weer in de bus.

Over de A20 gaan we naar Maasland voor de vogels van de bebouwde kom. De Roekenkolonie zit tegenwoordig ook aan de Delftse kant van de A20 dus dat is een inkoppertje. In Maasland laten Turkse Tortel en Huismus zich zien en horen.

Langs de Gaag gaat de tocht verder naar de Duifpolder waar door Vogelwerkgroep Midden-Delfland een paar mooie stroken plas-dras zijn aangelegd. Vlak voordat we bij het eerste stuk plas-dras aankomen, wordt er via een app-groep een Poelruiter door gegeven in de Vockestaert. We overleggen wat we zullen doen maar zijn het er snel over eens dat dit veel tijd gaat kosten. We gaan nog naar de Vockestaert dus als de vogel er dan nog zit zou dat mooi zijn, in de tussentijd kunnen we andere soorten vinden. Op het plas-dras veel Kieviten en Tureluurs maar ook een Kemphaan. De Veldleeuwerik zingt hier nog volop en ook een jagende Bruine Kiekendief is aanwezig. Een Tapuit laat zich goed zien en we horen Ringmussen.

Ferry weet een plek waar onlangs nog een Kwartel is gehoord maar helaas horen wij daar geen Kwartel. Een Spotvogel laat zich echter goed horen.

Via het ‘t Kraaiennest en de Wollebrand rijden we naar de Harnaschpolder. Na enige tijd zoeken vinden we een koppel Patrijs, de kans is groot dat dit het laatste jaar is voor de Patrijs op deze plek en mogelijk voor de hele regio.

Dan is het tijd om naar Vockestaert te gaan. De Poelruiter bleek maar kort aanwezig te zijn geweest en dus hebben we, achteraf, de juiste beslissing genomen om daar niet gelijk op af te gaan. We halen de fietsen uit de bus en gaan het gebied doorzoeken. Al snel vinden we Kolgans, Wintertaling en Roodborsttapuit. In een hoogspanningsmast zit een grote roofvogel, als we de telescoop er op zetten blijkt het een Havik te zijn. Bijna terug bij de bus ontdekt Ferry een Boomvalk deze heeft de eer om onze 100e soort van de dag te zijn.

Onze volgende bestemming is de Bergboezem maar eerst gaan we voor de 2e keer langs plek voor Steenuil aan de Oude Bovendijk. De vogel laat zich goed zien en daarmee is het Kwartet uilen compleet. We gaan verder via het sluisje aan de Zweth, een Grauwe Vliegenvanger laat zich hier mooi zien. De Graspieper is een lastige soort in deze tijd van het jaar maar gelukkig ontdekte Ferry een week voor de Big Day een paartje in de Bergboezem. Na wat zoekwerk konden we de vogels terugvinden. Het plas-dras in de Bergboezem is goed bezet met Bontbekplevieren en andere steltlopers. Nadat we het plas-dras hebben afgespeurd met de telescoop en geen andere nieuwe soorten voor de dag vinden doet Ferry nog een ultieme poging. En ja hoor, helemaal achterin weet hij nog twee Temminck’s Strandlopers te ontdekken.

De volgende plek is (opnieuw) de Nieuwe Droogmaking. Hier vinden we nog 2 mannen Zomertaling.

Zwarte Roodstaarten zijn dit voorjaar op een aantal plekken in de regio te vinden, we besluiten de vogel in Pijnacker te gaan zoeken en daarna naar de plasjes langs de N470 te gaan. De Zwarte Roodstaart werkt goed mee en laat zijn karakteristieke zang al horen als we de straat in rijden. De plasjes langs de N470 leveren geen nieuwe soorten op en kosten best veel tijd. Wat nu? Dan laat Jeroen Bes van zich horen, hij heeft in zijn achtertuin een Paapje gevonden. Dankzij de gastvrijheid van de familie Bes lukt ons om deze te zien. Jeroen bedankt!

Het is nu 16:50 uur we hebben nog 10 minuten. Ik denk dat we binnen die tijd bij het gebouw van Bouwkunde in de TU-wijk kunnen zijn. Helaas was dat iets te optimistisch zien we na 5 minuten in. Binnendoor met de ramen van de bus open (wie weet horen we nog een Braamsluiper) rijden we naar Café du Midi voor de afsluiting met het andere team.

Onder het genot van een biertje en bitterballen wordt de stand opgemaakt. Wij blijken de meeste soorten gezien te hebben en dat is mooi want de rekening voor consumpties is dus voor het andere team. Team A komt uit op 108 soorten en wij beëindigen de dag met een score van 110. Een totaal overzicht van de door ons team waargenomen soorten is te vinden op waarneming.nl. De resultaten van het andere team zijn hier te vinden. Beide teams hebben hier 1 soort minder omdat Grote Canadese Gans niet meer mee telt.

Een mooie score maar we hebben het gevoel dat er meer in zit. We missen een aantal soorten die te doen zijn in de regio (Geoorde Fuut, Braamsluiper, Slechtvalk, IJsvogel en Watersnip om er een paar te noemen). Volgens ons moet het mogelijk zijn om met een team 120 soorten op een dag te kunnen zien in de regio. In totaal werden er deze dag volgens vwgdelft.waarneming.nl 124 soorten gezien in de regio.

Helaas gaan we, vanwege de coronacrisis,  in 2020 geen Big Day doen. Hopelijk blijft een ieder gezond en kunnen we het in 2021 weer proberen.

Ad van BentenIk had de wekker wel gezet maar ik was al wakker. Vogelaars zijn gewend om vroeg op te staan ☺

We hadden om 04:00 in de Broekpolder afgesproken, dat was het startpunt en verder hadden we diverse kansrijke plekken met elkaar besproken en wilde deze in volgorde aflopen.

Eerst haalde ik Han op en daarna Rik. Michael zou Diego onderweg oppikken. We hadden allemaal de fiets mee om snel door de Broekpolder te kunnen trekken.

We gingen om 04:00 uiteraard voor de uilen, eigenlijk wel risicovol omdat je eigenlijk maar 1 ½ uur de tijd hebt voordat het licht wordt.

In het donker stapte we op de fietsen en trokken we langs de golfbaan en De Vlietlanden. De eerste vogels werden al snel opgepikt. Op dat soort momenten merkte ik vooral dat mijn gehoor minder was dan van bijvoorbeeld Michael en Diego, daar waar zij al een Sprinkhaanzanger hoorde moest ik toch echt nog vijf meter verder fietsen om hem op te pikken. Tja leeftijd zal ik maar zeggen.

Nadat we de meeste bekende geluiden al hadden omgezet naar soorten was het nu toch echt tijd voor een Uil. We hoopte op een Bos-, Rans- en Kerkuil. Maar helaas de Rans- en Kerkuil bleven uit. Gelukkig hoorde we langs de rand van de golfbaan nog een Bosuil. Kort maar krachting. Pff… dat was een opluchting want het eerste licht kwam al door en zonder Uil de dag in zou ons direct op achterstand zetten.

De zangvogels begonnen al goed op dreef te raken en nabij de golfbaan meenden we in eerste instantie een Grote lijster te horen, een goede soort die de laatste jaren steeds minder algemeen wordt. Toch zat het niet helemaal lekker, het was zeker geen zanglijster, maar voor Grote klopte eigenlijk niets. Na wat aandachtiger geluisterd te hebben, leek het ons beter om het geluid op te nemen en dan maar aan Team B voor te leggen.

Ondertussen werd het licht en gingen we een vaste route af. Toen ging het snel, de plekken die we vooraf hadden gekozen wierpen in de Broekpolder hun vruchten af. Dodaars, Geoorde Fuut, Zomertortel, Nachtegaal, Bosrietzanger en Goudhaan zaten allemaal op de juiste plekken. Diego hoorde nog een Appelvink en na even zoeken ook nog in het vizier gekregen. Alleen de Grauwe Vliegenvanger konden we niet vinden maar die zouden we later in de Ackerdijkse nog oppikken.

Tot zo ver ging alles op rolletjes. Op weg richting de Vockestaert pikte we nog de Gekraagde Roodstaart op en uitkijkend over de plas dras kwamen ook de eerste steltjes in beeld. Ook hoorde we in het riet meerdere snorren. Ik zag daar ook nog een Watersnip, een goede soort voor in mei en Diego ging los op de roofvogels. Ik een mum van tijd hadden we een Slechtvalk, Havik, Sperwer en een Bruine Kiekendief. Ook werd deze plek aangedaan om de Blauwborst te kunnen bijschrijven, in het begin van het voorjaar een inkoppertje, later in het seizoen notoir lastig. Na flink wat tijd te hebben besteed aan het zoeken naar een Blauwborst vonden we een mooi zingend mannetje. Blij met deze waarneming liepen we terug naar de auto. Denkende de tijd goed besteed te hebben aan slechts 1 soort. Naderhand werden we echter nog net niet doodgegooid met Blauwborst en zagen we diverse exemplaren op meerdere plekken. Verder was deze stop echt een topper, de stemming zat er goed in. Van team B kwamen de eerste gegevens door en wij gaven gecontroleerd door dat het wel ging. Tja, we laten vooral de concurrentie langzaam in slaap sukkelen ☺.

In opperbeste stemming gingen we naar de volgende stop: De Kandelaar. Daar liep het niet helemaal lekker. De Roerdomp werd niet gehoord of gezien, de Roodborsttapuit werd niet gevonden en toen kwam de twitch binnen van een Poelruiter in de Vockestaert. Daar kwamen we net vandaan! maar ja een Poelruiter laat je niet schieten dus terug de auto’s in en richting de Vockestaert.  Door miscommunicatie rondom de plek en tijd van de melding van de Poelruiter zijn we redelijk wat tijd kwijt geraakt. Na een vruchteloze wandeling besloten we terug te gaan naar de Kandelaar en ook in de tweede poging bleven de Roerdomp en Roodborsttapuit uit. Nog even hebben we overwogen om de Roodborsttapuit achter bij het spoor op te halen maar besloten om toch door te gaan omdat we nog wel een Roodborsttapuit in de Nieuwe Droogmaking konden vinden…. toch?

Na een korte stop bij De Zweth voor de zingende Spotvogel, gingen we richting Den Hoorn. Hier ging het weer lekker. De Patrijs was druk met het afslaan van een aanvallende Kievit en verderop vonden we nog een groepje Tapuiten. Een meevaller was een zingende Zwarte Roodstaart die Han, Rik en ik tegelijk vanuit de auto hoorden zingen bij de bedrijven in de Harnaschpolder. Han wist nog een zingende Braamsluiper te zitten langs de A4 en die bleek er nog te zitten. Wederom weer een super stop.

De volgende stop was het stookhuisje voor de Steenuil maar helaas alleen Zwarte Kraaien en geen Steenuil. Hierna snel door naar de Bergboezem(bedrijventerrein). Hier wist ik nog een Temmincks Strandloper in een mooie groep Bontbekplevieren te scoren en snel door naar de Ackerdijkse. De Grauwe Vliegenvanger was snel gespot op de bekende plek en verder de dijk oplopend wist Diego ons nog te loodsen naar een aantal Grote Zilverreigers. Dit ging ook lekker… door naar het Compensatiegebied. Michael zag daar nog een Zomertaling. Snel door naar de Nieuwe Droogmaking, hier moest het gebeuren. De Smient die daar al dagen “vastgeplakt” zat moest daar nog zitten… Toch, jammer joh. Geen Smient. De dagen na de Big Day zat hij er gewoon weer ☹.  Afijn ook de Roodborsttapuit werd wel gezien maar alleen door één van de vier teamleden. Tja en dan telt ie niet.

Nog een stop bij het Delftse Hout voor de IJsvogel en zijn we nog doorgereden naar de Brasserskade voor mogelijke Boomvalken, dit voelde als een verplichting en waren eigenlijk ook wel blij dat de dag er toen op zat.

We hadden het hele werkgebied in een efficiënte route afgelegd. 108 soorten gezien en/of gehoord. We waren trots op het resultaat maar toch blijkt nu ook weer: Als je een soort kan scoren moet je het niet uitstellen want je weet niet of je nog de kans krijgt.

Bij het opmaken van de score samen met Team B, nog even de eerdere ‘Lijster-spec’ laten horen, ook Team B had deze gehoord en kwam uit op een apart traag roepende Merel. Helaas.

Voor mij was het de eerste keer dat ik meedeed met een Big Day. Ik vond het super om met een groep enthousiaste vogelaars bezig te zijn met deze mooie hobby. Je merkt dat je veel meer ziet en hoort als je met een groep erop uitgaat. Zeer leerzaam en ik hoop volgend jaar weer van de Partij te zijn.

Han, Rik, Diego en Michael bedankt!

Of ik wilde helpen met ringen van de oeverzwaluwen. Hoe laat? Ok, ik ben om 5.30 uur bij de achterzijde van station Delft centraal.

Het is wel een mooie dag. Een lichte mist bij een opkomend zonnetje aan de Korftlaan.

De spullen uitgepakt, zijnde tang, zakjes, boekje, stokken en 2 mistnetten.

De noord- en de zuidkant opgesteld. En binnen enkele seconden zaten er al zo’n 8 in de nestflapjes.

Voorzichtig eruit, ringetje met nummer, M/V, broedplek indicatie en vleugellengte.

De broedplek bij een man heeft nog lichte donsveertjes, bij de vrouw helemaal kaal en heeft ze jongen dan ook nog licht gerimpeld. De vleugellengte is tussen de 100 en 110 millimeter.

Bij het vangen zaten ook wat geringde exemplaren, dus die hebben de tocht al meer dan een keer gemaakt.

Meer dan 70 exemplaren gevangen. En de volgende sessie is het ringen van jongen. Ik ben erbij.

Meteen de gelegenheid genomen om het aantal nesten te tellen. Zuidzijde 79 en de noordzijde 54 (inclusief een zijkantje). Een totaal van 133 bezette nesten.

En ik was al blij met een porseleinhoen in mijn telgebied en grauwe vliegenvangers in het Heempark.

Hans Zweekhorst

Wellicht zijn vrouwtjes spechten wat minder van gehoor of Oost-Indisch doof, maar mannen willen nogal eens een regenpijp misbruiken om er flink op los te roffelen.

Ik heb je lief, ik heb je lief.

De oude hooiberg thuis heb ik opgeknapt en aangepast tot werkplaats. De grote palen heb ik voorzien van een zinken kap. Dit om inwateren van de koppen te voorkomen. En juist deze kappen heeft de man in ons gebiedje uitgekozen om wat meer herrie te maken. Een klopboormachine, daar moest ik de eerste keer aan denken.

Helaas voor onze rust is er nog geen vrouw gekomen. Wij vertrouwen erop dat deze man zich houdt aan de amoureuze tijdslimiet van maximaal april.