Alfred PellemansNa alle (social)media te hebben gecontroleerd zoals de telefoon, alle voicemailboxen, facebook, twitter en sms, bleek dat we met maar liefst 19 man/vrouw naar de Maasvlakte zouden gaan. De weersvoorspelling beloofde voor het eerste uur niet veel goeds. Om een of andere reden bleek de verzameltijd wat vroeg voor de periode in het jaar. Dus om 7 uur ’s ochtends stonden 19 man in het pikkedonker, in de regen, te wachten op wat komen zou. Maar over een uurtje zou de regen ophouden en de zon opkomen.

Dus om kwart voor 8 kwamen wij aan op het eerste verzamelpunt; het zeetrektelpunt aan de Prinses Maximaweg. Het begon al een beetje te schemeren, maar het zicht was slecht vanwege de motregen. Dat was een behoorlijke tegenvaller. Als excursieleider gewoon net doen of het zo gepland was. De regenrader beloofde immers alleen maar goeds. Toch was het wel een mooie plek om te vogelen. Naast enkele jan-van-genten, zagen we zwarte zee-eenden, ijseenden en al een beetje trek (trekvogels, red.).

Gaandeweg de regen werden de eerste geluiden over koffie al geproduceerd. Met een afleidingstactiek probeerde ik de  focus weer naar de excursie te brengen. “Wie wil een gedicht schrijven over deze excursie, Hans ? Jij?”. Een andere Hans, die ook luistert naar de naam Hans, pakte de uitdaging meteen op. “Regen, mist, kou en wind; nu weet ik weer waarom ik vogelen leuk vind”. Enfin de koffiewens werd er niet minder door. De koffietent was echter op het oude land, en zou pas om 11 uur open gaan.

Even later reden we volgens planning naar excursiepunt 2, de stuifduinen. Van een local kregen we de positie van de velduil door. We zijn vanwege de miezer daar toch maar niet gaan kijken. Soms werd het toch even lichter. En dan weer donkerder. Maar in de luwte van de dijk hebben we een eindje langs de blokkendam gesjouwd. Veel graspiepers, witte kwikken, een paarse strandloper en zowaar een houtsnip, waarschijnlijk opgejaagd door iemand die bovenlangs op de dijk liep.Die houtsnip liet zich nog een paar keer zien, maar vanwege de miezer had niemand een camera paraat.

In de auto nog even de regenradar gecheckt. Het zou volgens de regenradar NU droog zijn. De buitenwereld vertelde echter een ander verhaal. Maar op de vraag “wanneer wordt het droog?”, kon ik nu zeggen : “Het is droog!”. Altijd een fijn gevoel als je gesteund wordt door de wetenschap.

Tijdens het ritje over het weggetje tussen de stuifduinen en de zee, werd ons verteld dat op een paal in zee een kuifaalscholver zou zitten. We hebben de 5 aalscholvers van alle kanten bekeken maar konden geen zekere kuifaal vinden.

Wat verder opviel was het aantal roodborsten. Echt heel veel. We spraken af dat als iemand zou vragen of we iets bijzonder hadden gezien we zouden zeggen “echt heel veel roodborsten”. U zult begrijpen dat dit de excursie al meer dan de moeite waard zou maken.

Bij de bosjes bij de gas-terminal, helemaal aan het eind van de stuifduinen, begon het voor het eerst wat te stoppen met regenen. Hier zagen we heel duidelijk de goudhaan, wat diversen van ons inspireerde om foto’s te gaan maken. “Hé, daarboven een sperwer”, en meteen dook die op de zojuist gefotografeerde goudhaantjes. Of misschien op de roodborstjes. Maar hij had geen succes. Even later deed ie weer een uitval, weer zonder succes. Bovenin een boom zagen we nog een appelvink zitten.

De meesten van ons begonnen wat paarse kleuren te vertonen in hun gezicht. Gelukkig was de volgende stop de koffietent. Die lag wel helemaal aan het Oostvoornse meer. Omdat het balkon van Europa om onduidelijke reden dicht was, en Futureland eigenlijk altijd dicht is op zaterdag was dat de enige optie. Maar de koffie met appeltaart smaakte heerlijk. Vol goede moed en praatjes, en in een nog waterig zonnetje, gingen we naar de zuidpunt van de Maasvlakte. Bij de vogelhut hadden we een goed zicht over de voordelta. Doordat het hoogwater was, zaten de vogels dicht op elkaar geplakt, de zogenaamde hoogwatervluchtplaatsen. Hier een groep van 1500 drieteenstrandlopers, die, alsof er een dirigent ze leidde, een sprintje naar links trokken gevolgd door een sprintje naar rechts. Verder zilverplevieren, middelste zaagbekken, eiders, en nog heel veel steltlopers. Even een overvliegende slechtvalk. Inmiddels was de lucht strakblauw.

Het was al over 3-en, om welke reden enkele van ons huiswaarts wilden gaan. Met een uitgedund groepje gingen we nog even onderlangs bij de duinen kijken wat daar zat. Vorig jaar hadden we daar heel veel goudhanen. Nu niet, maar wel een bladkoning, een duidelijke slechtvalk, en heel veel koperwieken, nog meer dan de roodborsten.

Soorten (78) :

Aalscholver, Appelvink, Bergeend, Bladkoning, Blauwe Reiger, Bonte Strandloper, Bontbekplevier, Brandgans, Bruine Kiekendief, Buizerd, Dodaars, Drieteenstrandloper (1500 exemplaren !), Eider, Ekster, Fazant, Fuut, Goudhaan, Graspieper, Grauwe Gans, Groenling, Grote Bonte Specht, Grote Mantelmeeuw, Grote Zilverreiger, Heggenmus, Holenduif, Houtduif, Houtsnip, IJseend, IJsvogel, Jan-van-gent, Kanoet, Kauw, Kerkuil (dood), Kievit, Kleine Mantelmeeuw, Kokmeeuw, Kolgans, Koolmees, Koperwiek, Kramsvogel, Kuifeend, Meerkoet, Merel, Middelste Zaagbek, Nijlgans, Oeverloper, Paarse Strandloper, Pijlstaart, Pimpelmees, Rietgors, Roodborst, Roodkeelduiker, Rosse Grutto, Scholekster, Slechtvalk, Smient, Sperwer, Spreeuw, Staartmees, Stormmeeuw, Tapuit, Tjiftjaf, Torenvalk, Tureluur, Veldleeuwerik, Vink, Waterhoen, Watersnip, Wilde Eend, Winterkoning, Witte Kwikstaart, Wulp, Zanglijster, Zilvermeeuw, Zilverplevier, Zwarte Kraai, Zwarte Zee-eend, Zwartkop

(heeft iemand van de deelnemers toevallig nog een leuke foto om het verhaal te ondersteunen ? mail naar info@vogelwachtdelft.nl)