Home » Actviteiten
Category Archives: Actviteiten
Volg ons op Facebook
Lees wat er nu op twitter getweet wordt over de Vogelwacht DelftOnze sponsors
Excursie Kennemerduinen & IJmuiden, 23 Maart 2019
Tien man/vrouw sterk vertrokken we om 8:00 uur bij de Papaver. De laatste keer ‘uitslapen’ want de rest van het seizoen beginnen de excursies weer om 7:00 uur. Deze keer richting de Parnassia parkeerplaats aan de Noordwest kant van het grote Kennemerduinen gebied, waar we in het verleden nog wel eens geconfronteerd werden met een massale wandeltocht. Deze keer kwam het beter uit want die wandeltocht is nu pas een week later gepland. Dus konden we in betrekkelijke rust vanaf de parkeerplaats het mooie duingebied in lopen. Direct al hadden we boomleeuweriken de smiezen, en ook al snel in het vizier. Zingende fladderaars met korte staartjes, die ons nog diverse malen tijdens de wandeling zouden vergezellen. Het laarzenpad stond iets te diep onder water voor gewone wandelschoenen, dus vervolgden we onze route op het gebaande pad. Op veel plekken zaten heggenmussen uitbundig te zingen, ze lieten zich ook gemakkelijk in de verrekijkers bewonderen. Even later ook roodborsttapuiten, met vibrerend staartbewegingen, al verstopten zij zich soms buiten ons zicht. We riepen richting een hoge duintop met mooi zicht rondom, en met zicht op het vogelmeer, nog een beetje in de verte.
Op het water konden we met de telescoop al diverse vogelsoorten onderscheiden, waaronder een brilduiker en geoorde fuut. In de verte hoorden we een wulp roepen. Ter plekke kwamen de boomleeuweriken nog een showtje weggeven. Eerst in de lucht, later op de grond. Nadat we ons energieniveau hadden opgekrikt met wat versnaperingen daalden we af, en liepen via een zandpad, met duidelijke hertensporen, richting een bebost stukje duin. Daar hoorden en zagen we vinken, groenlingen, mezen en goudhaantjes.
Door het bos konden we richting de oever van het vogelmeer lopen naar de vogelkijkhut. Die bood weinig beschutting want het dak was er uit voorzorg afgehaald (na het broedseizoen komt er een nieuwe hut). Gelukkig viel er nauwelijks een drup en ook al was het redelijk fris, het was best aardig weer. Aalscholvers en diverse ganzen domineerden in aantal. Daarnaast diverse eend-soorten, zoals de prachtige wintertalingen en slobeenden. Door een enkeling werd ook een pijlstaarteend gezien. De tjiftjaf liet zich horen en zien terwijl we de volgende duin beklommen, om daarna het pad om het meer te volgen. Een dodaars liet even wat gehinnik horen. Vanaf het pad wederom boomleeuwerik en heggemus, maar ook goed zicht op de geoorde futen op het meer. Met een beetje geluk waren ook hun gouden oorpluimen en rode ogen te bewonderen, als ze niet snel onderdoken. Op het pad troffen we ook een dame die op zoek was naar een klaarblijkelijk recent gemelde klapekster. Die wilden wij natuurlijk ook wel noteren, dus vervolgden we aan de noordkant van het meer het pad verder noordwaarts, waar we een aantal jaar geleden ook klapekster hadden vonden. Eerst werden we daar nog aangenaam verrast met een op- en weg-vliegende havik.
De zoekende dame was inmiddels zelf ook zoek, toen we warempel zicht kregen op een klapekster boven in een struik. We konden rustig de kijkers en telescopen erop scherpstellen en deze prachtige vogel (meestal alleen wintergast) allemaal uitgebreid bewonderen. Voldoende genoten om via de kortste route terug door de duinen richting de parkeerplaats te wandelen, waar we in de luxe ‘strandkeet’ met een bakje koffie of snert weer een beetje konden opwarmen.
Omdat er al een tijdje een azuurmees (een dwaalgast uit Noordwest Azië) in Bergen gemeld werd, besloten we in goed overleg om de gok te wagen en de excursie aan te passen met een ritje naar Bergen. Daar, op de van waarneming.nl bekende plek, een grasveld/speeltuintje in een woonwijk, hebben we een tijdje ons geduld geoefend. De azuurmees liet zich op aanwijzing van andere aanwezige vogelaars wel een paar keer horen, maar jammer genoeg niet zien. We moesten het stellen met andere mezen, boomkruiper, kraaien en duiven. Toen ons gezamenlijk geduld was uitgeput hebben het spelen in de speeltuin maar weer aan de kinderen overgelaten en de excursie hervat met een ritje naar IJmuiden.
Omdat we toch al aan de noordzijde van het Noordzeekaneel zaten kozen we deze keer de Noordpier uit voor het vervolg van de excursie. Weliswaar industrieel uitzicht en industriële lucht, maar ook met veel betaalbaardere parkeerplaatsen (gratis). Onder de rook van de hoogovens liepen we richting de pier. Het stukje langs het strand werden we door de straffe wind nog even gezandstraald, maar verder op de pier viel het gelukkig wel mee met de wind. De leuke steenlopers lieten zich al snel zien. Er zaten ook wat vreemde, lichtere, minder bonte, exemplaren tussen, die bij nadere bestudering paarse strandlopers bleken te zijn. Iets andere kleur poten (mosterdgeel), iets langere snavel, en toch ook een iets ander, wat compactere, postuur. Ook piepers, waarschijnlijk oeverpiepers, waren regelmatig te zien. Op zee, aan de luwe kant van de pier, aardig grote groepen met futen. Turend over zee, in de wind, viel het vogels spotten nog niet mee. Toch werden enkele keren groepjes zwarte zee-eenden gezien, laag vliegend over de golven. Ook zag iemand kort een middelste zaagbek, die zich daarna goed wist te verstoppen. Maar al zoekend werd wel een bruinvis diverse keren goed gezien door de meeste deelnemers. Terug wandelend over de pier natuurlijk hetzelfde riedeltje vogelsoorten weer. Zo’n pier strekt toch wel een flink eind de zee in, al met al een flinke wandeling, dus terug bij het strand, met strandkeet, konden we wel weer een opwarmertje en sanitaire stop gebruiken. Sommige genoten daar nog even wat langer na, terwijl de rest na een toch al lange vogeldag goed gemutst huiswaarts reed, met zo’n 63 soorten op de daglijst.
Soorten
Geoorde Fuut, Dodaars (gehoord), Fuut (veel op zee), Aalscholver, Grote Zilverreiger (vanuit de auto), Blauwe Reiger, Lepelaar (vanuit de auto), Knobbelzwaan, Grauwe Gans, Canadese Gans, Bergeend, Nijlgans, (Brilduiker), Wilde Eend, (Pijlstaart), Krakeend, Slobeend, Wintertaling, Tafeleend, Kuifeend, Zwarte Zee-eend, (Brilduiker), (Middelste Zaagbek), Buizerd, Sperwer (vanuit de auto), Havik, Torenvalk (vanuit de auto), Waterhoen, Meerkoet, Scholekster, Kievit, Paarse Strandloper, Steenloper, Wulp (gehoord), Grote Mantelmeeuw, Kleine Mantelmeeuw, Kokmeeuw, Zilvermeeuw, Houtduif, (Grote Bonte Specht), Boomleeuwerik (veel!), Oeverpieper, Witte Kwikstaart, Heggenmus, Roodborst, Roodborsttapuit, Merel, Tjiftjaf, Goudhaan, Koolmees, Pimpelmees, Azuurmees (alleen gehoord helaas), Staartmees, Boomkruiper, Klapekster, Ekster, Gaai (gehoord), Kauw, Kraai, Spreeuw, Vink, Groenling, Putter
Excursie Schouwen-Duiveland en omstreken
Start:Korftlaan tegenover de Papaver
Kosten: € 0,07 per kilometer
Informatie en aanmelden op donderdag 16 januari tussen 19:00 en 21:00 uur, bij Alfred Pellemans. Klik hier
(LET OP: deze excursie wordt gegeven door Alfred Pellemans. Herco is verhinderd deze dag).
De Tureluur kun je het hele jaar aantreffen in en rond de Oosterschelde. Geen wonder dat deze vogel het symbool is geworden van een groots natuurontwikkelingsproject aan de zuidkust van Schouwen-Duiveland.
De laatste decennia zijn grote delen van de omliggende polder veranderd van akker- in natuurgebied in het kader van Plan Tureluur. Grote delen van het gebied staan onder water. Omdat de Prunjepolder tegen de Oosterschelde aanligt, dringt zout kwelwater het gebied binnen en dat heeft weer een enorme aantrekkingskracht op zoutminnende planten én vogels! Vogels kijken in dit gebied is alle seizoenen een waar feest en al helemaal in het voorjaar wanneer op het grote eiland grote kolonies visdieven en grote sterns broeden. Vrijwel elke winter wordt er tussen de rotganzen ook wel een roodhalsgans gezien. Vanaf de dijken en het uitkijkpunt laten ze zich gewillig bekijken. Tijdens deze excursie verwachten we veel overwinteraars te zien, zoals de kluut, rosse grutto, bergeend, grote mantelmeeuw, brandgans, en mogelijk al teruggekeerde lepelaars.
Impressie Lezing van Merijn Loeve: Meeuwen kijken kan overal!
9 januari 2020 in de Papaver in Delft
Merijn Loeve had een zaal vol toehoorders. En helaas moesten we weer mensen teleurstellen omdat de zaal vol was. De mensen die binnen waren, kwamen niet voor niets. Merijn is heel deskundig en kan heel enthousiast over meeuwen vertellen. Zowel voor beginners/leken als voor ‘echte’ vogelaars was het leuk. Voor de pauze ging het vooral over de manieren waarop de verschillende soorten meeuwen kunnen worden herkend, na de pauze ging het meer over gedrag.
Allereerst maakte Merijn onderscheid tussen grote en kleine meeuwen. Over de kleine meeuwen (kokmeeuwen, stormmeeuwen en zwartkopmeeuwen) heeft hij het niet gehad; hij vond de grote meeuwen al moeilijk genoeg voor ons. En hij heeft het daarom al helemáál niet gehad over de ondersoorten en de bastaarden.
Er komen in Nederland 5 soorten grote meeuwen voor:
1. Zilvermeeuw, komt veel in Nederland voor,
2. Pontische meeuw, die vooral uit oost-Europa (Polen etc) komt en in Nederland sinds kort 20 tot 30 broedparen kent; de favoriete meeuw van Merijn.
3. Geelpootmeeuw die vooral rond het Middellandse zeegebied voorkomt en na het broeden in de nazomer Nederland ook wel aandoet,
4. Kleine mantelmeeuw die sinds 1980 in Nederland broedt en
5. Grote mantelmeeuw, de beul van allemaal volgens Merijn, met een vleugelspanwijdte tot wel 180 centimeter.
De kenmerken waar je op moet letten als je deze soorten van elkaar wil onderscheiden, zijn de vleugels, en dan met name de hand- en armpennen, en de staart. En dan moet je ook nog de tijd van het jaar meenemen in de determinatie, en goed opletten in welk stadium de rui zich bevindt, en bedenken dat de juveniele periode van de ene soort langer duurt dan de andere soort. Geen makkelijke opgave dus. Kleuren van poten en ogen zijn absoluut onbetrouwbare kenmerken, zelfs bij geelpootmeeuwen, omdat ook andere meeuwen weleens gele poten hebben. Gelukkig gaat het met adulten iets makkelijker dan de juvenielen.
Door het ringen en zenderen is heel wat bekend geworden over het gedrag van meeuwen. Het blijkt dat meeuwen van elkaar leren waardoor het gedrag van de ene kolonie heel wat kan verschillen van die van een andere kolonie. Er zijn verschillende voedsel strategieën: achter visserskotters aan, patat eten op de boulevard in Katwijk, op vuilstorten rondhangen, om er maar een paar te noemen. En er zijn ook een hoop individuele verschillen. Er zijn meeuwen die hele afstanden afleggen tot wel 1000 km na het broeden. Merijn vertelde van een meeuw die broedt in Texel, maar buiten de broedperiode in Barneveld op de vuilstort overwintert. En van een meeuw die in Vlissingen broedt en elke dag naar Lille heen en weer vliegt, want hij heeft daar de Croky-chipsfabriek ontdekt. En zo zijn er legio grappige verhalen.
Is een meeuw niet agressief was een vraag: nou best wel, en niet alleen richting mensen maar ook richting elkaar. Dat is de aard van het beestje. En dat beestje heeft het hart van Merijn gestolen. En nu ook van een hoop toehoorders, de doos met de boeken die Merijn mee had genomen was helemaal uitverkocht. Het was weer een erg leuke en leerzame avond.
Lezing: Meeuwen
Op 9 januari 2020 organiseren de Vogelwacht Delft e.o., het IVN Delft e.o. en Natuurlijk Delfland een lezing over de vogels van Midden Delland. Belangstellenden worden uitgenodigd deze bij te wonen in De Papaver, Korftlaan 6, 2616 LJ Delft, de toegang is gratis. Van 20:00 tot 22:00 uur zal Merijn Loeve, vertellen van het wel en wee van meeuwen, en vooral waar je op moet letten als je de ene meeuw van de andere wil onderscheiden. Merijn is mede-auteur van “De Nederlandse Meeuwengids” en soortenvalidator Vogels (meeuwen) bij Waarneming.nl.
Kom op tijd, want het aantal plaatsen is beperkt!
Meeuwen zijn misschien wel de lastigste vogelfamilie om op naam – en op leeftijd – te brengen. Niet alleen hebben we in Nederland twaalf verschillende soorten meeuwen, maar die soorten zien er in de eerste jaren van hun leven ook nog eens heel verschillend uit. Geen makkelijke klus om deze mooie vogels uit elkaar te houden. Merijn Loeve is een échte meeuwenliefhebber, met kennis van zaken. Merijn zal de vijf meest algemene grote meeuwensoorten die we in Nederland hebben bespreken. Per kalenderjaar lichten zij de belangrijkste kenmerken toe. Ook het melden van ringen krijgt aandacht. Aan het einde van de avond krijg je zelfs zin om in het veld een geelpootmeeuw van een zilvermeeuw te onderscheiden. Of andersom. De lezing is voor zowel beginnende als voor gevorderde vogelaars leuk en bovenal leerzaam
Adres: Korftlaan 6, 2616 LJ DELFT
Tijd: 20.00 uur – 22.00 uur
Toegang: gratis, kom op tijd, vol is vol
Verslag excursie Arkemheen, Oostvaardersplassen, en … (14 december 2019)
Gert van der Horn
De weersverwachtingen waren niet erg gunstig voor de zaterdag – harde wind en aanzienlijke kans op regen -, maar desondanks stonden we letterlijk en figuurlijk goedgemutst om 8 uur met 8 personen klaar bij de Papaver. We pasten in 2 auto’s en konden zo in de kortst mogelijke optocht in een dik uur naar Nijkerk rijden. Bij de afslag gingen we traditiegetrouw richting het Hertog Reijnout stoomgemaal aan het Nijkerkernauw.
Rijdend langs de weilanden zien we goed hoe tjokvol die zitten met kieviten, ganzen en wulpen (ook van die laatste soort honderd plus!). Tussen de gebruikelijke ganzensoorten (kol-, brand-, grauwe) speuren we zonder succes naar roodhalsgans. Tussen de kieviten speuren we, met succes, naar goudplevieren.
Bij het stoomgemaal aangekomen stappen we uit om met kijkers en telescopen nog wat intensiever te zoeken naar leuke soorten. Direct vanaf de parkeerplaats zien we al een nonnetje (vrouwtje) zwemmen. Het is winderig en guur maar we laten ons niet kennen en scannen vanaf de dijk het water van dit smalle gedeelte van het Veluwemeer.
We voegen samen nog diverse mooie watervogels aan onze lijst toe (o.a. grote zaagbekken, dodaars, brilduikers). Soms scheren ze mooi in beeld voor ons langs over het water. Verder houden ze zich, vanwege de wind, vooral schuil langs de kanten van het water.
Onderaan de dijk kunnen we in de weilanden nog goed zicht krijgen op smienten, ganzen, kieviten en wulpen. Soms gaat er grote groepen in imposante vluchten de lucht in. Af en toe is er een goudplevier tussen te ontdekken. Nabij de parkeerplaats wachtten fazanten ongeduldig tot we er weer vandoor gaan. Gelukkig, vanwege het gure weer, houden we het hier toch niet zo lang vol als voorgaande jaren en vertrekken vrij snel. Ook voor de vogelaars geluk: er is een aangepast plan met een wat meer beschutte vogelplek, een stukje bosrijk “Veluwe” (i.p.v. het Horsterwold uit het programma).
Onze volgende bestemming werd aangeprezen in de laatste editie van Vogels (tijdschrift van de Vogelbescherming), met een illustere naam: Groot Ark en Kuiten. We stopten toch eerst nog even langs de drukke dijkweg (N301) omdat we goed zicht hadden op een grote groep goudplevieren en deze op iemands wenslijst staan. We ontdekten ook nog enkele kemphanen tussen de plevieren, maar stapten daarna toch weer vrij snel de warme auto’s in om richting Putten-Garderen te rijden.
Eerst even een opwarm-stop op een mooie plek in het bos (Landgoed Schovenhorst), niet ver van onze volgende bestemming, met koffie, gebak en sanitaire voorzieningen. Goed bijgepraat, uitgerust en opgewarmd. We moesten we nog een heel klein stukje rijden, het laatste deel over een glibberige zandweg, waarna we aan de rand van de ‘Groot Ark’ konden parkeren. Goed voor een mooie boswandeling. Het was nog steeds droog en het begon zelfs wat op te klaren. Het was hier duidelijk minder guur en stiller qua wind, maar ook qua vogels. Groot Ark is een klein open heideterrein met wat kleine (graf)heuveltjes en afwisselende vegetatie. We liepen het pad om het veld heen, en zagen een grote zwarte vogel in golvende vlucht wegvliegen: zwarte specht! We hoorden ook goudhaantjes roepen.
Net over de helft van het rondje ontdekten we ‘de’ klapekster in een berkje (onderwerp van het artikeltje in Vogels). Hij liet zicht prachtig zien en zelf fotograferen. Zie https://waarneming.nl/observation/183127948/ voor foto’s van Wim Priem. Af en toe vloog hij/zij op om iets te vangen maar kwam dan snel weer terug in hetzelfde boompje. Een genot om naar te kijken. Iedereen heeft ‘m zeker een aantal keer in de telescoop goed kunnen bewonderen. We vervolgden ons pad, en werden verblijd door een groepje goudvinken die zich goed lieten horen maar ook even lieten zien, in vlucht en in de toppen van de bomen. Natuurlijk konden we met onze wandeling ook nog een aantal andere bossoorten aan onze lijst toevoegen, zoals vink, boomkruiper, diverse mezen en een sperwer.
Op een de route terug ‘binnendoor’ reden we door de polders richting het Puttens stoomgemaal aan de andere kant van het Arkemheen gebied. In de polder ‘wemelde’ het van de grote zilver reigers. We parkeerden langs de dijk en op de dijk checkten we wederom het water. Het was nu minder guur, en ook voor de vogels is dit de luwe kant van het water. Grote groepen eenden (smienten o.a.) hielden zich hier op, maar ook meeuwen (o.a. grote mantel), bergeenden en enkele kleine zwanen. Ook hier weer onderaan de dijk de weilanden afgespeurd, alle ‘buizerd paaltjes’ gecheckt om uiteindelijk ‘de’ slechtvalk te vinden op een schuin hekje in de verte. Met de kijker moeilijk te determineren, maar in de telescoop goed herkenbaar en door iedereen gezien.
Inmiddels hadden we al een stukje van de middag versleten, maar we hoopten toch nog even de Oostvaardersplassen te kunnen gaan bezoeken. Wederom afgeweken van het standaard ‘praambult programma’ van eerdere jaren, en in plaats daarvan naar het natuurbelevingscentrum aan de Oostvaardersbosplaats gereden. Dat was een goed zet want het was ondertussen gaan regenen, en terwijl we inmiddels in het centrum stonden voor een sanitaire stop, werd die regen beduidend dikker. Gelukkig kun je hier op de bovenste verdiepingen droog staan met zicht op de plassen. Zo konden we toch nog een stukje Oostvaardersplassen beleven, met edelherten, konikspaarden, heckrunderen en een vos, maar de laatste nieuwe soorten voor de daglijst: slobeend en watersnip. De laatste soort blijft altijd een leuke uitdaging om zelf te ontdekken. De regen en de naderende schemer noopten ons de laatste wandeling te staken en naar de auto te spurten voor de rit huiswaarts naar Delft. Voldaan, met mooie soorten op de daglijst, en met de conclusie dat we ‘Groot Ark en Kuiten’ een mooie toevoeging aan het programma vinden.
Soortenlijst (met dank aan Rik van der Maat)
Roodborst, Merel, Staartmees, Pimpelmees, Koolmees, Boomkruiper, Vink, Boomklever, Graspieper, Spreeuw, Goudvink, Klapekster, Huismus, Houtduif, Turkse tortel, Kauw, Zwarte kraai, Ekster, Kokmeeuw, Stormmeeuw, Zilvermeeuw, Grote Mantelmeeuw, Sperwer, Torenvalk, Buizerd, Slechtvalk, Aalscholver, Brandgans, Kolgans, Grauwe gans, Grote Canadese gans, Nijlgans, Bergeend, Brilduiker, Kuifeend, Wilde eend, Meerkoet, Waterhoen, Slobeend, Krakeend, Wintertaling, Pijlstaart, Nonnetje, Smient, Grote zaagbek, Fuut, Dodaars, Kievit, Watersnip, Wulp, Goudplevier, Kemphaan, Zwarte specht, Grote bonte specht, Blauwe Reiger, Grote zilverreiger, Kleine zwaan, Knobbelzwaan.
Excursie: Arkemheense Polder, Oostvaardersplassen
Start Korftlaan tegenover de Papaver om 8:00 uur.
Informatie en aanmelden op donderdag 12 december tussen 19:00 en 21:00 uur Gert van der Horn, – telefoon klik hier –
Arkemheen is een graslandgebied aan het Eemmeer, Nijkerkernauw en Nuldernauw. In de polder Arkemheen zijn nog invloeden van de ‘zout historie’ (Zuiderzee-oever) zichtbaar. Zout grondwater voedt hier en daar een zouttolerante vegetatie. Veel graslanden hebben hun karakteristieke vegetatie (dotterbloemen) verloren door de ontwikkeling naar hoog-productieve beemd- en raaigrasweiden. Deze grassoorten zijn echter wel een goede voedselbron voor kleine zwanen. De vogels slapen en drinken op de Veluwe-randmeren, waar ze ook foerageren op de wortelknolletjes van fonteinkruid. We speuren de polders en de randmeren af op zoek naar: brandgans, kolgans, wilde en/of kleine zwaan, zaagbekken, brilduikers en de vele eendensoorten (in grote getale). Wellicht krijgen we ook weer kemphanen of een ijsvogeltje te zien. Aansluitende rijden we door het Horsterwold waar bijvoorbeeld appelvinken en diverse roofvogels zich kunnen ophouden. Tot slot een stop bij de Knardijk (voorbij Zeewolde) met zicht op het Wolderwijd en op een mooi plas-dras gebied.