Home » Actviteiten
Onze sponsors
Afgelast Excursie : Arkemheense Polder, Eemmeer
Wegens slecht weer en ziekte gaat deze excursie NIET DOOR. Wellicht wordt deze verplaatst naar 22 december. Houd daarvoor deze website in de gaten.
Op zaterdag 8 december 2018 van 08:00 uur tot ongeveer 16:00 uur.
Dit gebied is vorig jaar ook bezocht en nu weer opgenomen in ons programma. Arkemheen is een graslandgebied aan het Eemmeer, Nijkerkernauw en Nuldernauw. In de polder Arkemheen zijn nog invloeden van de ‘zout historie’ (Zuiderzee-oever) zichtbaar. Zout grondwater voedt hier en daar een zouttolerante vegetatie. Veel graslanden hebben hun karakteristieke vegetatie (dotterbloemen) verloren door de ontwikkeling naar hoog-productieve beemd- en raaigrasweiden. Deze grassoorten zijn echter wel een goede voedselbron voor kleine zwanen. De vogels slapen en drinken op de Veluwe-randmeren, waar ze ook foerageren op de wortelknolletjes van fonteinkruid. We speuren de polders en de randmeren af op zoek naar: brandgans, kolgans, wilde en/of kleine zwaan, zaagbekken, brilduikers en de vele eendensoorten (in grote getalen). Wellicht krijgen we ook weer kemphanen of een ijsvogeltje te zien. Aansluitende rijden we door het Horsterwold waar bijvoorbeeld appelvinken en diverse roofvogels zich kunnen ophouden. Tot slot een stop bij de Knardijk (voorbij Zeewolde) met zicht op het Wolderwijd en op een mooi plas-dras gebied.
Vogelexcursie: Arkemheense polder, Eemmeer, Oostvaardersplassen.
Start: Korftlaan tegenover de Papaver
Kosten: € 0,07 per kilometer
Informatie en advies op donderdag 6 december tussen 19:00 en 21:00 uur, Gert van der Horn, (015) 285 28 02
Terugblik lezing ‘de merel’
Terugblik lezing ‘de merel’ van Roy Slaterus
Er waren circa 35 bezoekers,in de Papaver op 7 november 2018. Het was een zeer geanimeerde en boeiende lezing van Roy Slaterus van Sovon Hij houdt van merels en zijn persoonlijke ervaring met een merel uit zijn tuin heeft daartoe aan bijgedragen. Deze merel met een kenmerkende oogrand heeft wel een paar jaar in zijn tuin rondgescharreld.
De merel is lid van de lijsterfamilie, hij werd vroeger ook wel de zwarte lijster genoemd. Sovon coördineert de Nederlandse vogeltellingen en zet de resultaten in grafiekjes. De resultaten van 2017 zijn net verwerkt. Er zijn 650.000 tot 1,1 miljoen broedparen in Nederland. Daarnaast zijn er in de winter ook wintergasten. De gegevens zijn na te lezen op http://www.sovon.nl/merel
De merel heeft last van het usutu-virus dat binnen een paar dagen dodelijk is voor de meeste merels. Dit virus komt uit Afrika en wordt via steekmuggen, voornamelijk uit het geslacht Culex, overgedragen. In 1996 is het virus voor het eerst waargenomen in Italië. In 2012 ook in Duitsland en sinds 2016 is het virus ook in Nederland, het begon in het zuiden en gaat langzaamaan naar het noorden van ons land. Hoe de verspreiding zo snel is gegaan is een raadsel. Het usutu-virus is gelukkig niet gevaarlijk voor de mens. Roy denkt dat de merel dit virus wel zal overleven en dat het niet het einde van de merel zal zijn in ons land. Meer info op https://www.sovon.nl/sites/default/files/doc/Sovon-Nieuws_2016-4-p28_merels-onder-druk.pdf
Hij deed ook een oproep om dode merels (en andere dode vogels en dieren) te melden als ze tenminste niet al al te lang dood zijn, tot ongeveer een dag oud. Melden kan via de site http://portal.sovon.nl/dood
Lezing De Merel
Op : Donderdag 8 november 2018, 20.00 uur-22.00 uur
Door : Roy Slaterus, Sovon
Plaats : Natuur- en milieucentrum De Papaver, Korftlaan 6 in Delft
De Vogelwacht Delft, het IVN en de KNNV organiseren in de wintermaanden elke 2e donderdag van de maand een lezing over een natuuronderwerp. Op donderdag 8 november 2018 staat het leven van de merel centraal.
De toegang is gratis. Iedereen is welkom, ook mensen die geen lid zijn van een van de drie verenigingen. Aanmelden is niet nodig, maar kom op tijd, vol is vol.
Iedereen kent de merel. Die zwarte vogel met zijn gele snavel (het mannetje) die zo heel mooi kan zingen in het voorjaar. In twee eeuwen tijd heeft de soort zich ontwikkeld van schuwe bosbewoner tot meest geziene stadsvogel. Maar sinds 2005 lijkt het aantal merels gelijk te zijn gebleven, terwijl ze daarvoor nog in aantal toenamen. Sovon probeert uit te zoeken wat er aan de hand is. Onder andere door het werk van MUS (Meetnet Urbane Soorten). Is het het Usutu-virus of is er wat anders aan de hand? Roy Slaterus vertelt over het werk dat Sovon Vogelonderzoek Nederland daarvoor uitvoert, maar ook over het leven van de merel en andere wetenswaardigheden. Uiteraard geïllustreerd met mooie foto’s.
De lezing is interessant voor vogelkenners, en andere natuurliefhebbers maar ook voor mensen die gewoon wat meer willen weten over de merel die regelmatig in hun tuintje rondscharrelt.
Verslag excursie Maasvlakte
Eindelijk kon ik weer een keer mee met de Vogelwacht Delft, excursie naar de Maasvlakte! Leuk want dat is dicht bij huis en dan kan ik ook zelf ernaar toe als ik weet waar de goede plekken zijn om vogels te spotten.
Door omstandigheden kon ik pas om 12 uur aansluiten bij de groep. De groep was toen al vlakbij de lunchgelegenheid, Smickel-Inn, Balkon van Europa. Ik hoorde natuurlijk gelijk wat ik al gemist had zoals de lepelaar, sperwer, kanoet, kluut ……….. En ergens aan het begin van de Maasvlakte was de Hop gespot, die doen we vast nog op de terugweg! Misschien wacht hij wel op ons 😀
Maar eerst op zoek naar de velduil, die was hier net nog gezien, helaas, die bleef niet op ons wachten. We werden terug naar de auto’s vergezeld door een winterkoninkje en zagen de witte kwikstaart en….een zeehond vlak bij de rotsblokken! En ik zag 2 vogels die in het gras landden, koperwieken, leuk en voor mij nieuw!
Voor de lunch bij de Smickel-Inn, nou ja lunch, een enkele kop erwtensoep maar ik zag meer appeltaart bij de vogelaars.
Daarna naar het puntje van de Maasvlakte, wel weer een zeehond (ook echt schattig!) maar de vogels lieten zich niet zien. Alhoewel we toch 3 prachtige scholeksters, die in de zon over het blauwe water scheerden, en 4 knobbelzwanen zagen. En ook een paar overvliegende buizerds niet te vergeten.
Op naar de vogelvallei, dat klinkt in elk geval hoopgevend! Een prachtig vogeluitkijkpunt aan de Prinses Maximaweg met heel veel eenden, eenden en eenden. Aan het eind van de dag, dus met slechte belichting waardoor de gewone verrekijker niet voldoende was. Gelukkig waren er genoeg vogelaars met een telescoop die de eenden dichtbij haalden: pijlstaart, wintertaling, tafeleend, dodaars, wilde eend, bergeend. En heerlijk dat er dan mensen bij zijn die graag hun kennis met je willen delen!
We gingen nog op zoek naar de ijseend, wat een prachtige vogel….op Google, hij liet zich helaas niet zien vandaag.
Het was inmiddels 16 uur, tijd om terug naar huis te gaan, of…..gaan we nog de hop zoeken? Hij is immers 20 minuten geleden nog gespot bij de slag Baardmannetje. Dus toch met de helft van de groep naar betreffende locatie, laat hij nu net voor ons de weg zijn overgevlogen! Het zat ons niet mee. Maar wel genoten van de zang van cetti’s zanger, merels en zelfs een bijna beflijster, en we zagen van alles overvliegen, maar geen hop, en dus ook net geen beflijster.
Kortom, voor mij weer een erg leerzame dag en ook reuze gezellig. En niet te vergeten prachtig weer natuurlijk! De (voor mij) nieuwe vogels heb ik genoteerd en ga ik in het boekje nog eens uitgebreid opzoeken zodat ik ze de volgende keer, zonder hulp, ook herken.
Dus dank aan de Vogelwacht Delft en aan iedereen die mij vandaag weer wijzer heeft gemaakt op het gebied van vogels.
Soorten*:
Aalscholver, Bergeend, Bladkoning, Blauwe Reiger, Bonte Strandloper, Buizerd, Cetti’s Zanger, Dodaars, Ekster, Fazant, Fuut, Goudhaan, Graspieper, Grote Bonte Specht, Grote Mantelmeeuw, Heggenmus, Kanoet, Kauw, Keep, Kievit, Kleine Mantelmeeuw, Kluut, Kneu, Knobbelzwaan, Kokmeeuw, Kuifeend, Lepelaar, Merel, Middelste Zaagbek, Nijlgans, Putter, Roodborst, Rosse Grutto, Scholekster, Slobeend, Sperwer, Spreeuw, Tafeleend, Tjiftjaf, Torenvalk, Vink, Wilde Eend, Winterkoning, Wintertaling, Witte Kwikstaart, Wulp, Zanglijster, Zilvermeeuw, Zwarte Kraai, Zwarte Zee-eend.
*) Niet iedereen heeft dezelfde soorten gezien.
Impressie Lezing Marit Meier : Knokken voor waterkwaliteit.
Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard
Delft, De Papaver, 11 oktober 2018
Georganiseerd door de drie Delftse (afdelingen van) natuurverenigingen, VWD, KNNV en IVN.
Marit Meier was/is als ecoloog betrokken bij het tot stand komen van de Eendragtspolder. Ze heeft de 20 toehoorders in de Papaver deelgenoot gemaakt van de dilemma’s en de problemen waar het waterschap en de andere instanties, een oplossing voor moest en vinden. Het was een heel boeiende avond .
Nadat ze verteld had wat een waterschap zoal doet om ons droge voeten en schoon water te kunnen blijven garanderen zoomde ze in op de Eendragtspolder. Het is eigenlijk een merkwaardig landschap daar bij Zevenhuizen en Rotterdam. Het riviertje de Rotte ligt zo’n 6 meter hoger dan de diepste polder in het gebied. En dat terwijl rivieren van oudsher voor de afwatering zorgden. Dat gaat nu zonder de vele gemalen niet lukken!
De Eendragtspolder, waarvan Bertus Laros ons kon vertellen dat het vroeger de beste landbouwgrond (klei) had van Nederland, is ontstaan uit de behoefte aan waterberging en als buffer tegen de verstedelijking. Maar al gauw kwam ook de vraag naar combinatie met recreatie en topsport (een roeibaan). Dat maakte dat veel overheden en andere partners moesten gaan samenwerken. En de landschapsarchitect ging tekenen. En moest zijn werk wel een paar keer overdoen…. Uiteindelijk werd het een roeibaan met een naastgelegen plasdrasgebied.
Voor de ecologie is een belangrijke factor dat de kleigrond veel Fosfaat en stikstof bevat. Dat komt langzaam vrij in het water en maakt het troebel. Om helder water te krijgen hebben ze daarom o.a. de bodem afgedekt met zand en vangen ze het fosfaat soms weg (met een middel dat er vlokken van maakt). Voorafgaand daaraan zijn allemaal berekeningen uitgevoerd om te kunnen voorspellen welke dingen effectief zouden zijn. Het doel was een robuust systeem dat tegen een stootje zou kunnen. En dat doel was er ook voor de Zevenhuizerplas.
Marit is er trots op dat het gelukt is om het water helder te krijgen. Ze hebben al 5 jaar geen last meer van blauwalgen. En dat willen ze zo houden maar dan moeten ze wel blijven opletten en leren. Het water is zo helder dat op de noordoever zelfs gesnorkeld kan worden. En dan kun je lekker genieten van alle leven in de plas. Bijvoorbeeld de snoeken en de waterplanten. Gelukkig is de wens van de sportvissers om karpers uit te zetten, niet gehonoreerd.
En als je door het gebied wandelt of fietst, valt het je op hoe weids het is. Sommigen zeggen zelfs een beetje kaal. Dat was de wens van de bewoners van Zevenhuizen die hun weidse uitzicht wilden behouden, en dat hebben ze gekregen. Desalniettemin is het gebied ook geschikt voor natuurbeleving boven water. Nu al zijn er verschillende soorten vogels te spotten, bijzondere en minder bijzondere. Toch moeten de wilgen die in het gebied opschieten af en toe weggetrokken worden om een robuust systeem te krijgen. Iets voor een teambuilingsuitje van het werk?