Hans de WinterIn mijn niet al te grote tuin is het goed toeven. Zon voor de liefhebbers en schaduw van de laurierboom en de hoge ligusterhagen voor de anderen. Ook een parasol en zonnescherm doen dat werk, maar er gaat niets boven de verkoelende werking van een boom. Zelfs een kleine tuin wordt aantrekkelijk voor vogels als er wat te halen valt. Het mooiste is het natuurlijke aanbod van insecten en zaad. Een handje helpen kan ook.

Het hele jaar staat er bij ons bijgaand voederhuisje, klein maar fijn. In de winter hangt er nog van alles aan. Het voederhuisje is te klein voor de overal aanwezige houtduiven. Aandoenlijk om ze te zien schutteren bovenop het huisje. Er steeds langzaam afglijdend. Als het al gelukt is om er bovenop te komen. De houtduiven laten wel veel poep achter op de tuinmeubelen, ook puur natuur.

Gelukkig voor hen strooi ik ook wat op de grond. Ook andere soorten doen daar hun voordeel mee. De merel die veelal op de grond foerageert, heeft ook het kleine huisje ontdekt, evenals de heggenmus. Voor de mezen is het natuurlijk gesneden koek. Hoewel die zich in het broedseizoen vooral richten op insecten.

Sinds ik (gedroogde) meelwormen aan het zaad- en vruchtenmengsel toevoeg ontvang ik ook andere gasten. De slimme kauwen en gaaien hadden snel door dat er in mijn tuin iets nieuws te halen was. De gaaien blijken precies in het huisje te passen en de kauwen gaan er gewoon aanhangen. Wie niet waagt die niet wint.

Ooit zullen wij ook insecten gaan eten, sommigen van ons doen dat al. Maar ik ben nog niet zo ver.