Gert van der HornVerslag excursie ‘Kraaiennest’, 11 september 2021, 5 deelnemers.

Geheel conform de excursie-beschrijving stonden we op het moment van zonsopgang (iets na 7 uur) op de parkeerplaats in de Kerkpolder. Helaas konden we niet constateren of de zon ook daadwerkelijk aan het opkomen was want de dag begon wat bewolkt met een klein spatje regen. Een compact maar gezellig groepje ‘vogelaars op fiets’ om het Kraaiennest te verkennen, nu eens na in plaats van voor de zomer. Die vorige excursie waren er nog veel broedvogels te bewonderen (zie vorige verslag). Een klein stukje fietsen door Midden-Delfland en door pittoresk Schipluiden bracht ons al snel bij de weilanden en de kassen. Ondanks het jaargetijde vernamen we toch zang van tjiftjaf, roodborst en winterkoning. Het omgeploegde landje dat op het verkenningsrondje (zes dagen eerder) nog vol zat met tapuit, witte kwikstaart en een paartje gele kwikstaarten was nu leeg. Witte kwikken waren wel te horen en te zien aan de kant van de kassen.

Aangekomen aan de oostkant (eerste sluisje) van de hernieuwde vogelplas van het Kraaiennest vernam Marc direct de roep van een ijsvogel. De roep werd nog een paar keer gehoord maar het beestje liet zich niet zien. Ook niet toen we de telescopen erbij pakten. Maar gelukkig konden we zo wel andere soorten gaan ontdekken. Tot onze grote schrik hoorden we echter al vrij snel schoten van jagers vanuit de weilanden iets ten westen van het Kraaiennest. Grote groepen ganzen vlogen op, maar ook eenden, wat snippen en andere steltlopers. Triest om de schoten te horen, maar imposant om de ‘wolken’ opvliegende vogels te zien. De meeste vogels op het slikgebiedje bleven (gelukkig) wel zitten, al werden ze extra alert. We ontdekten twee groenpootruiters, oeverloper, witgatje, grutto, tureluur, en veel watersnippen, naast natuurlijk diverse eenden. Mooi om de diverse steltlopers te horen en te zien foerageren. Het pad ten zuiden van de vogelplas is in het broedseizoen afgesloten met hekken, maar deze hekken zijn inmiddels dus weer open. Zo konden we mooi langs de plas lopen, en met de fiets aan de hand en het licht in de rug goed op de plas kijken (daar waar het riet laag genoeg was). We ontdekten nog rietgorzen, tapuit, kluut, en ook de wilde zwaan die al een tijdje bij het Kraaiennest vertoeft.

Nog iets verder kwamen we bij het tweede sluisje, waar een uitstekende ’telescoop-opstel-plaats’ is. We konden weinig andere soorten meer ontdekken op de plas. Wel vlogen er grote groepen kneutjes met andere vinkensoorten over, richting het veld met zonnebloemen. We ontdekten dat die bloemensoort niet alleen grote maar ook kleinere varianten kent. In ieder geval waren deze ook in trek bij de putters en groenlingen die de kneutjes vergezelden. Via een ommetje langs de boerderij reden we richting de Duifpolder, maar onderweg konden we uiteraard de heerlijke taart en koffie ‘bij de buurvrouw’ niet laten staan. Met de nodige extra (en) strong koffie kwamen de gesprekken lekker op gang. De diepgang werd gezocht met een discussie over de ethiek van de vogelaar. Turkse tortels en kauwtjes waren ook ter plekke, huismus leek afwezig maar liet zich snel nadat we weer op de fiets waren gestapt toch horen.

In de Duifpolder vinden we twee kleine plasjes met afgeschermde grindeilandjes voor o.a. visdief en kokmeeuw. Nu vinden we er geen visdief, maar wel diverse eenden, waaronder een smient. Boven de weilanden jagen ook enkele torenvalken. Bij gebrek aan nieuwe vogelsoorten besloten we nog wat bloemensoorten te benoemen met vogels in hun naam: zwanenbloem, (avond)koekoeksbloem, etc. Iets verderop kun je de Vlaardingse vaart oversteken met een zelfbedieningspontje. Met vereende krachten wisten we het ding ons naar de overkant te laten varen. Tot slot nog een leuk stukje fietsen langs de vaart. Imposante groepen boerenzwaluwen (waaronder veel juveniele) konden hier nog bewonderd worden. Nu was het nog een klein stukje fietsen terug naar Delft. Bij het Tanthofpark gekomen concludeerden we dat we een lekkere vogelochtend hadden gehad met veel leuke soorten en prima vogelweer.

Met een subset deelnemers deden we nog een rondje Vockestaert in de hoop een purperreiger bij te kunnen schrijven. Dat lukte niet. We trotseerden de dreigende buien, en aan het einde van het rondje spotten we nog een mooie roofvogel, een sperwer, in de buurt van een nest dat Gerda in de hoogspanningsmast langs het spoor ontdekte. We speculeerden fantasievol over de soorten die een dergelijke locatie voor hun nest zouden kunnen kiezen, ondanks de wetenschap dat de slechtvalk waarschijnlijk de enige realistische optie onder ‘klifbroeders’ zou zijn. Navraag bij een vogelkenner uit de buurt (na de excursie) bood uitkomst: het bleek door kraaien gebouwd te zijn. En met dat kraaiennest was de cirkel rond en rondden we de excursie af. En extra reden om deze ‘Westlandse plassen excursie’ nu om te dopen tot ‘Excursie Kraaiennest’.