Leo MeewisseHet broedseizoen is inmiddels voorbij en er is op de locatie niet veel meer waar te nemen, ook al door de toenemende begroeiing. Het broedsucces van de Delfts lepelaars is waarschijnlijk weer iets groter dan het voorgaande jaar. De grote groep is trouw aan de vaste locatie waar naar mijn inschatting minimaal 14 broedende paartjes waren. In de dennenbomen zijn er vier geteld en van onze inventariseerder Anthony vernam ik dat er een bonus broedgeval is in de strook bomen tussen Ikea en het fietspad. Is niet te zien vanaf het fietspad maar naar verluid wel vanuit de personeelskantine van Ikea.

Vorig jaar was er al een avonturierpaar dat tot broeden kwam in het arboretum. Heel goed natuurlijk dat sommige eigenwijze exemplaren een andere locatie beter vinden dan de vertrouwde broedkolonie. Zo zijn we in 2012 ook aan ons eerste broedgeval gekomen.  Voldoende aanleiding om de stoute schoenen aan te trekken en een bezoek aan de enorme woonwinkel te brengen. Natuurlijk bleek de personeelsruimte niet open voor publiek. Ik sprak een willekeurige medewerkster aan, stelde mij voor, met functie natuurlijk, en legde uit wat mijn doelstelling was. Zij legde meteen contact met een leidinggevende en samen met deze aardige mevrouw gingen we op onderzoek uit.

De kantine voor personeel kijkt uit op het immense parkeerterrein waar natuurlijk geen lepelaar wil zitten. Onze zoektocht ging door tot op het dak en daar was een fantastisch zicht op het grote gezin. Liefst vier juvenielen, (pubers) zaten daar in het zonnetje te genieten van het leven en deden ook al vliegoefeningen. Omdat ik Ikea binnen liep tijdens een duurloopje en alleen een mobieltje mee had kon ik geen acceptabele foto maken. Met de ook zeer enthousiaste Ikea medewerkster kon ik afspreken na de middag terug te keren met de juiste camera met telelens.

Opnieuw met begeleiding naar het dak waar de zon nog beter stond en daar een reeks foto’s geschoten ik trof het buitengewoon want de beide ouders waren juist aan het voederen. Voor ik de camera op het statief had staan was een van de ouders al weer vertrokken, waarschijnlijk om een nieuwe lading visjes op te halen. Het ene jong stond al lekker uit te buiken maar de andere drie lieten nog intensieve bedelrituelen zien. Zo te zien dringen ze met hun nog tamelijk korte lepelsnavel door tot in de krop van de ouder. Onze dank is voor de behulpzame medewerkers van Ikea! Het is overigens niet de bedoeling vaker vogelaars op het dak toe te laten.

Op de tweede foto is van 15 maart is een noodzakelijke paring te zien en is beschikbaar gesteld door Masja Kloosterhof.