Niet mijn lievelingsvogel. Dat wil zeggen van oudsher. Ondertussen heb ik hem leren waarderen. Hij ziet er agressief uit met die priemende blik en grote dolksnavel aan dat flinke lijf. Als klein kind had ik veel ontzag voor ze. De blauwe reiger was groot genoeg om zonder al teveel problemen te broeden in de grote bomen van druk bevolkt Amsterdam. Die blik, het formaat en dan ook nog eens dat geschreeuw, waren voor mij voldoende om een straatje om te gaan. ‘Kah-AHRK’, luid, rauw en doordringend volgens de ANWB-Vogelgids. Met een beetje goede wil haal je daar ‘REIGER’ uit. Ik keek als kind met bewondering naar vogels, maar dit was teveel van het goede. Misschien dat ook de hoeveelheid poep daarbij een rol speelde, maar dat kan ik mij niet meer herinneren. Later heb ik daar wel eens last van gehad: op de fiets naar mijn werk in Den Haag werd er op de Binckhorstlaan flink raak gescheten. Gelukkig vingen pet en jas het meeste op.

Groot waren ze ook toen ze langs kwamen in mijn kleine Delftse tuin. Eerst landend op een naburig dak, dan bovenop de ligusterhaag en vervolgens de landing in de tuin. Jarenlang heb ik daarmee te maken gehad. Toen had ik nog een florerende vijver met goudvoorntjes. Die is uiteindelijk toch leeggevist en lek geprikt. De blauwe reiger moet tenslotte ook leven.

Heel lang besteedde ik weinig aandacht aan deze zo algemene vogel. Tot het moment dat ik een blauwe reiger zag met een dunne en een dikke poot. Dat verbaasde mij, maar ik kwam er snel achter, gewoon een kwestie van goed kijken, dat de reigerpoot niet rond is maar plat, met een brede en een smalle kant. Zo simpel kan het zijn.

En dan die naam blauwe reiger. Hij is helemaal niet blauw maar grijs. Hij heet dan ook Grey Heron in het Engelse taalgebied. Toen ik er later achter kwam dat er ook zilverreigers bestonden, was de verwarring compleet. Die zijn wit en de blauwe reiger is zilverachtig. Daar is vast een apart verhaal over te schrijven.

Alle reden dus voor de aanschaf van een nieuwe vogelpuzzel toen ik bijgaande prent tegenkwam tijdens een internetsearch. Wederom een 1000 stukjes legpuzzel van fabrikant Cobble Hill, waarvan ik al twee fraaie vogelpuzzels in bezit had. Wat een mooie prent is dit van Greg Giordano. Een majestueuze reiger, een duidelijk aanwezig ego zou je van mensen zeggen. Omdat hij zo groot is afgebeeld, zijn verenkleed, kop en poten uitstekend zichtbaar. En dan zie je hoe mooi deze vogel is. Dat zou je bijna vergeten omdat hij zo algemeen is in Nederland. Een beetje aandacht voor de natuur om je heen, is direct een pleidooi voor het netjes omgaan met het gewone Hollandse landschap.