Vraag je een willekeurig mens, niet vogelaar, naar de mooiste vogel dan komt deze viseter er spontaan bij boven. Een beetje terecht is dat wel.

Stel je de vraag aan een kunstenaar dan wordt de stijl/houding erg interessant genoemd.
Een beetje hautaine houding, soms zelfs brutaal. Het kopje licht schuin met een oog altijd op de vis. Honger of niet. De reiger heeft dat ook.

En dan de kleur, zo opvallend en gemakkelijk herkenbaar. Maar reuze moeilijk weer te geven. Rosemarijn van Limburg Stirum heeft de ijsvogel voor ons jubileum gemaakt en zal het zeker kunnen beamen.

Er valt niet mee te sjoemelen. Onbarmhartig fel en treffend. Met een mus of vink is er ruimte in het kleurenpalet, maar de ijsvogel straft af.

Tijdens de Verbeelding kwam ik een kunstenaar tegen die met roestvrij staal werkt. Zijn vrouw maakt de kleuren en glazuurt. Nou ja, niet echt, want de hechting van de kleurstof op het staal wordt op een technisch hogerstaand niveau verwerkt in samenwerking met een staalproducent.

Maar het resultaat mag er zijn. Zo aan de rand van onze vijver vol met stekelbaarsjes mag hij schitteren in de zon, zelfs in het donker is hij nog te zien.

Nu maar hopen dat ‘ie de echte niet afschrikt.