Enkele dagen terug zag ik een reiger vertrekken uit onze vijver met een vette kreeft in z’n snavel. Vanmiddag streek ie opnieuw neer en stapte met grote deftig passen langs de oever. Zijn snavel ging met stukjes en beetjes omlaag. Ineens stootte zijn wapen de diepte in en kwam boven met een kreeft in zijn snavel. Inmiddels een fototoestel gehaald om te kijken wat we nog konden vastleggen. Maar ja, eenmaal in de snavel, dan duurt het niet lang meer of je ziet de verdikking door de lange nek glijden. Gelukkig was het beest zo sympathiek, of hongerig, om het kunstje nog een keer speciaal voor ons te herhalen. Bij de tweede kreeft is het gelukt om enkele goede plaatjes te schieten. Vooral de aanval is spectaculair als je ziet hoeveel snelheid daar in zit.